Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .xv

1

ELiphas van theman antwoerde ende seide.

2

Sal een wijse niet antwoerden als of hi inden wint sprake: ende veruollen sijne maghe mit hetten?

3

Du beripste sinen woerden dien. die dijns ghelijc niet en is: ende du spreecste

[p. *186]

datti niet en betaemt.

4

Also vele als in di is heefstu die vrese verydelt: ende heefste bedinghe ghedraghen voerden here.

5

Want dijne quaetheit heeft dijnen mont gheleert: ende du volgheste der gheenre tonghen die blasfemeren.

6

Dijn mont sal di verdomen ende ic niet: ende dijn lippen sullen dij antwoerden.

7

Bistu die eerste mensche die gheboren wort. ende bistu ghemaect vore die berghe?

8

Heefstu gods raet ghehoert: ende sal sijn wijsheit nederwesen dan du?

9

Wat weetstu dat wi niet en weten: wat verstaet ghi dat wi niet en weten

10

Ende ouders ende oude lude sijn in ons luden: vele oudere dan dijn vaderen waren.

11

Ist niet groet datti god vertroesten sal? Mer dijne qnade woerden verbieden dat.

12

Wat verheft di dijn herte ende waer bi heefstu verwaende oghen als oftu grote dinghen peyses.

13

Wat bedruct dine gheest ieghen gode. dattu dustane redene brencste wt dijnen monde?

14

Wat is die mensche dat hi onbesmit sijn sal. ende dat hi gherechte schinen sal die van enen wijue gheboren is?

15

Sich onder sijnen heilighen en is niemant onuerwandelijc. ende die hemele en sijn niet suuer in sinen aenscouwen

16

hoe vele mere is dan die mensche onwaerdich ende onnutte die quaetheit drinct als water.

17

Hore mij ic sal di toghen: dat ic ghesien hebbe sal ic di vertellen.

18

Die wijse belyen. Ende en verberghen haren vaderen niet.

19

Dien allene tlant ghegheuen is: ende die vreemde en sullen dore hem niet gaen.

20

Die quade is alle sijn daghe houaerdich: ende tghetal van sijnen iaren is onseker sijnre felheit.

21

Gheluut van anxte is altoes in sinen oren: ende alst vrede is: so vermoet hi altijt verradenissen

22

Hi en gheloeft niet datmen wederkeren mach van donckerheden ten lichte. om dat hi van allen ziden tswaert siet:

23

als hi hem gheruert om broot te sokene. So bekent hi dat die dach van donckerheden ghereet is in sijn hant.

24

Vernoy sellen veruaren: ende tribulacie sellen omsetten ghelijc enen coninc te hem ghereet te striden.

25

Want hi stect ieghen god sijn hant wt ende hi is ghestarct ieghen den almachtighen.

26

Hi liep ieghen hem mit sijnen halse: ende hi was ghewapent mit enen vetten necke.

27

Vetheit heeft sijn aensicht ouerdect: ende wt sijnen zide hanghet smere neder.

28

Hi sal wonen in woesten steden: ende in wilden husen die ten grauen ghemaect sijn.

29

Hi en sal niet rike worden ende sijn goet en sal niet ghedurich blijuen: noch hi en sal sijn wortelen niet scieten inder aerden

30

Hi en sal niet wech gaen vander donckerheden. Di vlamme sal sijn telgher verdroghen: ende hi sal worden wech geuoert mitten gheest sijns monts.

31

Hij en ghelouede niet te vergheefs noch en late hem bedrieghen mit dolinghen so dat hi wane dat hi sal moghen verlost worden mit enighen goede.

32

Hij sal veruaren eer sijn daghen veruolt worden sullen: ende sijn handen sullen verdroghen.

33

Sijn tronc sal worden ghequetst ghelijc den wijngaert in sijn eersste blome: ende ghelijc eenre oliuen die haer blomen afwerpet.

34

Want eens

[p. *187]

ypocrijs vergaderen is ondrachtich: ende vuer sal haer woninghen verteren die gaerne ghiften ontfaen.

35

Hi heeft pijne ontfaen ende quaetheit ghebaert: ende die buuc bereet ter loesheden