Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .vi.

1

IOb antwoerde ende seide.

2

Ende ofmen mijn sonden daer ic gramscap mede verdient heb woghen in een waghe: ende die allendicheit die ic doge:

3

ghelijc den sande vander zee. soude dese ellendicheit swaerre schinen. Ende hier bi sijn mijn woerden vol rouwen:

4

want sheren ghescutten sijn in mij. ende haer onwaerdicheit drinct mijnen gheest vte: ende sheren vresen setten hem tegen mi.

5

Sal die wilde ezel niet briesschen als hij tcruyt heeft: ofte sal een osse loeyen als hi staet voer een gheuolde cribbe.

6

Ofte salmen moghen eten dat onghesouten is: dat mit sout niet ghesouten en is? Of mach yemant prouen dattie doot anbrenghet alsmen geproeft heeft? Want eenre hongherigher zielen: dencken oec bitter dinghen zuete

7

Dat mijn ziel te voren niet tasten en wilde: dats nv mijne spijse mids ellendicheden.

8

Wie sal gheuen dat mijn heyssche comen mach: ende dat mij god gheue dat ic ontbeide:

9

ende diet begonnen heuet hi verderue mij? Hi ontbinde sine hant ende velle mi ter neder:

10

ende dit moet mi solaes wesen. dat hi mij mit pinen quelle ende niet en spare: ende ic en sal des heylichs redene niet weder segghen.

11

Want wats mine starcheit dat ic ghedoghen mach: of wat is mijn einde dat ic pacientelike ghedoen mach

12

Want mijne starcheit en is niet starcheit van stenen: noch mijn vleysch en is niet metalen.

13

Siet in mi en is ghene hulpe: ende mine notorstighe vrienden sijn oec wech ghegaen van mi.

14

die ontfermicheit neemt van sijnen vrient: hy laet sheren vrese achter.

15

Mijn broederen sijn voer mij geleden: ghelijc een schietende riuiere die haestelijc schiet in die dellinghen.

16

Die den rijm ontsien die snee sal op hem vallen.

17

Inden tiden als si verscheiden sijn sullen. so sullen si veruaren: ende als si verwarmen sullen so sullen si smelten van hare stat.

18

Die paden van horen screden sijn bewonden: si sullen ydelijc wandelen ende veruaren.

19

Mer anmercke themans pade ende die weghen van saba: ende ontbeit een luttel.

20

Si sijn bescaemt: om dat ic hoepte. Si sijn oec ghecomen tot mi: ende sij sijn mit scamenissen ouerdect.

21

Ghij

[p. *179]

sijt nv comen. ende ontsiedi v nv als ghi mine plaghe siet?

22

Ende seide ic v niet brenct mi yet: ende gheeft mi van uwen goede.

23

Of verlost mi van des viants hant. ende beschermt mi vander starcker hant?

24

Leert mi ende ic sal swighen: ende of ic yet ghedoelt hebbe so leert mi.

25

Waer om hebdi ghelachtert die woerden der waerheit: als niemant van v luden en is die mi berispen mach?

26

Ghi brenghet v tale voert allene om te berispen ende ghi werpet uwe woerden inden wint

27

Ghi valt op een weese: ende ghi pijnt v uwen vrient auerecht te werpen.

28

Mer nochtan voldoet dat gi begonnen hebt Gheeft haer v ore: ende besiet of ic lieghe.

29

Ic bid v dat ghi antwoert sonder striden: ende sprekende so vonnisse dat recht is.

30

Ende ghi en sult in mijn tonge niet vinden onrechticheit: noch in minen kinnebacken en sal ghene sotheit luden