Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capittel .iiij.

1

ENde helyphas van theman antwoerde ende seide.

2

Beghinnen wi di te spreken: machschien du sulstet swaerlijc nemen. Mer wie mach onthouden redene die hi ontfaen heeft?

3

Sich du heefster vele gheleert: ende du heefste moede hande ghestarct.

4

Die wanckelen hebben dijn reden verstijft ende beuende knyen hebstu ghestarct.

5

Mer nv so is plaghe op di gecomen. ende du biste onghedoechsaem geworden: sij heeft di ghenoopt ende du biste ghestoort.

6

Waer is dine vrese. dine sarcheit. ende dine ghedoechsaemheit. ende dine volmaectheit dijnre weghen.

7

Ic bidde di ghedenc. wie onnosel is ye vergaen: of wanneer sijn haer daken ofghedaen.

8

Mer ic heb meer ghesien mit gods gramscap verderuen die ghene die quaet doen ende die boeysheit saeyen:

9

ende dat si te nyete worden mit den gheesten sijnre gramscap.

10

Des leeus ghebrusche ende der leeuwinnen roop:

[p. *177]

ende die tanden vander leeuwen ionghen sijn ghebroken.

11

Die tygre verderfde om dat sij ghenen roef en hadde: ende des leeus welpen worden ghescheiden

12

Want tot mi is gheseit een verborghen woort: ende als dieflijc onfenc mijn ore die aderen sijns runens.

13

Inden anxte van snachts visioen als die slape den menschen pleghet te veronledighen.

14

vrese ende anxte hielt mij: ende al mijn beenre sijn veruaert.

15

Ende doe die gheest daer ic was vore mi liden soude: soe vereysden die haren mijn vleysches.

16

Daer stont een dies aensichte ic niet en bekende: een beelde voer mijn oghen: ende ic hoerde een gheluut als van ene sachter lucht.

17

Mach een mensche gherechtich worden ieghen gode te rekenen: of mach enen man suuerre wesen dan sinen maker?

18

Sich die hem dienen en sijn hiet ghestadich: ende hi vant quaetheit in sijnen enghelen.

19

Hoe vele mere dan sijn onghestade die in aerden husen wonen die een aerden fondament hebben: si sullen worden verteert als vander motten:

20

si sullen worden af gesneden van smorghens tot sauonts: ende om dattet niemant en verstaet soe sullen sij ewelijc veruaren.

21

Mer die ouer bleuen sullen sijn. sullen van hem worden ghenomen: si sullen steruen ende niet in wijs heden.