Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capittel .iij.

1

HIer na ondede iob sijnen mont. ende vloecte sijnen dach

2

ende seide

3

Die dach daer ic in gheboren wort moet veruaren: ende die nachte daer men in seide enen mensche is ghewonnen.

4

dien dach moet veruaren in donckerheit. God en moet die dach niet eysschen van bouen ende men moets niet ghedencken. Ende hi en moet niet verclaert worden mit lichte.

5

Donckerheden ende die scaduwe der doot moeten verdonckeren. Ende die duisterheit sal hem ueronledighen. Ende hi moet bewonden

[p. *176]

worden in bitterheden. Een doncker gheruysche moet dien machte hebben

6

Ende men en moeten niet tellen inden daghe vanden iare: noch rekenen inden maenden.

7

Dien nachte moet woest sijn ende en ghenen prijs waert.

8

Si vloken dien die den dach vloken: die ghereet sijn te verwecken leuiathan.

9

Die sterren moeten verdonckert worden mit sijnre donckerheit. Hi moet licht ontbeiden ende dat niet sien: noch dat risen vander opgaender dagheraet.

10

Want die mij droech en besloot niet die doren vanden buken: noch en dede tquaet niet wech van minen oghen.

11

Waer om en bleef ic niet doot in mijnre moeder vroulicheit. ende waer om en verdaerf ic niet doe ic vten buke ghecomen was?

12

Waer om was ic wtghewonnen mitten knien: waer om was ic ghesoghet metten borsten?

13

Want nv soude ic slapende swighen. ende ic soude in mijnen slape rusten

14

mitten coninghen ende mitten rechthouders vander werlt. die te haren behoef stichten enicheden:

15

of mitten princen diet gout besitten: ende die haer husen veruollen mit siluer.

16

Of ic en soude niet wesen als natuerlijc verborghen saet sonder vruchte: of als die ghene die ghewonnen waren ende die uye licht en saghen.

17

Daer sweghen die quade van gheruchten: ende daer rusten die moede van starcheden:

18

ende die wilen te gader ghebonden waren souder moeynisse. Si en hoerden niet des dwinghers stemme.

19

Daer sijn die cleyne ende die grote: ende die dienstknechte vri van sijnen here

20

Waer om is enen kaytiue tlicht ghegheuen. ende tleuen denghenen die in bitterheden van zielen sijn?

21

Die die doot ontbeiden. ende si en coemt niet: als die scat ontgrauen:

22

ende si verbliden anxtelijc als si tgraf vonden.

23

Die man dies wech dat verborghen is: ende god heeften ombeuaen mit donckerheden.

24

Eer ic eten sal versuchte ic. mijn ghecrise is als oueruloeyende wateren.

25

want die anxte dien ic ontsach is mij gheschiet: ende dat ic vreesde is mi gecomen

26

Heb ict niet gheueinst Heb ict niet ghezweghen? Heb ict niet gherust? Ende die onwaerdicheit is op mij ghecomen