Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

Capit iij

1

ENde tobias versuchte doe: ende hij begonste mit tranen te bidden

2

ende seide. Here du biste gerechte: ende alle dine vonnisse sijn gerechte: ende alle dijne weghe sijn ontfermicheit ende waerheit ende vonnisse.

3

Ende here nu gedenct mijns: ende en neme ghene wrake van minen sonden. Noch en ghedencke mine misdaet niet ofte mine vader ofte moeder.

4

Want wij en hebben niet ghehoersaem gheweest dinen gheboden ende hier om sijn wi gheleuert in roef ende in gheuanghenisse ende in die doot ende in spotte: ende in lachtere alle die

[p. *127]

nacien daer du ons in ghestroeyt heues.

5

Ende nv here so sijn dijn vonnissen groot: want wi en hebben niet ghedaen na dinen gheboden: ende wi en hebben niet claerlike ghewandert voer di.

6

Ende nv here doch mit mi na dijnen wille ende ghebiede minen gheest tontfaen in paeyse. Want mi betaemt bet te steruen dan te leue.

7

Op desen seluen dach ghevielt dat sara raguels dochter in rages in een stede vanden meden oec hoerde sij verwijt van ene van haers vaders ioncwijuen:

8

want si hadde seuen mannen ghegheuen gheweest: ende ene duuel die asmodeus hiet haddse ghedoot. te hant als si tot haer in waren ghegaen.

9

Ende doe sara dus dat meysken versprac: so antwoerde sij haer ende seide. Ende nemmermere en moeten wij sonen of dochteren van di sien bouen der aerden: vermoerdenaersse dijnre mannen.

10

Wilstu mi oec doden alsoestu seuen mannen ghedoot hebste? Om dese sake ghinc sara op die hoochste camere van haren huys: ende in drie daghen noch in drie nachten en at sij noch en dranc sij?

11

Mer si gheduerde in bedinghe ende bat den here mit tranen: dat hijse van deser lachter verlossen wilde.

12

Ende het ghesciede ten derden daghe dat si haer bedinghe voldaen had: so ghebenedide si den here

13

ende seide. Ghebenedijt is dijn naem onser vader god: die alstu gram gheweest hebste sulstu onfermicheit doen ende du verlaetste die sonden in den tyde des vernoys den ghenen die di anropen.

14

Here te di bekere ic mijn aensichte: ende te di heffe ic mine oghen op

15

Here ic bidde di dattu mij ontbintste vanden bande des verwijts: ofte hale mi doch van bouen der aerden.

16

Here du weetste dat ic noyt man en begheerde: ende ic hebbe mine ziele suuer ghehouden van alle begheerten des vleysch

17

Ende ic en minghede mi noyt mitten ghenen die speelden: ende ic en gaf mij nye ghesellijc mitten ghenen die in lichtheden wandelen.

18

Ic consenteerde te ontfaen enen man mit dijnre vresen ende niet mit mijnre onkuysheit.

19

Ofte ic was haer onwaerdich: ofte machschien si en waren mijns niet waerdich: want machschien du heueste mi te behouden te enen anderen man.

20

Want dijn raet en is in ghenen menschen macht.

21

Want elc die di oeffent heeft dit ouerwaer: want ist dat sijn leuen in becoringhe is so sal hi worden ghecroent: mer ist in vernoye so sal hij worden verlost: ende ist dat hi misdadich is hem sal gheoerloft worden te dijnre ontfermherticheit te comen.

22

Want du en hebste ghene ghenoechte in onse verliese: want naden tempeest sachte maecste: ende die na ghewene ende na tranen in stortste blijscap.

23

god van israhel dijn name moet ewelijc ghebenedijt wesen.

24

In dien tide waren haerren beyder bedinghe ghehoert inden aen scouwen des alren hoochsten gods glorien:

25

ende die heilighe raphael des heren enghel wort ghesent dat hijse beide ghenesen soude welke bedinghe te enen tide vermaent waren in des heren aenscouwen