Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

Capittel .xx.

1

ENde het is ghesciet na een iaer in diere tijt als die coninghen pleghen te strijde te gaen: dat ioab heeft vergadert een heer ende stercheit des ridderscaps: ende verderf dat lant der soonen ammon. Ende hij reisde ende beleide rabba Mer dauid bleef in iherusalem doe ioab sloech rabba ende verderfden die.

2

Ende dauid nam die croon melchon van sijnen hoofde. ende vant daer in een pondt goudes ende seer costelike ghesteenten: ende maecte hem seluen daer van een croon. Ende nam oec veel rouen des stedes:

3

met tvolc dat daer in was leiden hij wt. ende dede daer ouer gaen vleghelen. ende sleen ende ysere waghenen. alsoe dat sij van malcanderen ghecloeft worden ende te wreuen. Des ghelijcs dede dauid alle den steden der sonen ammon: ende is weder ghekeert mit alle sijn volc in iherusalem.

4

Na desen is begonnen een strijt in gazer teghen die philisteen: in welken sobochai vsathites sloech saphai van den gheslachte raphaim: ende heeft die vernedert.

5

Ende daer is een ander strijt ghesciet teghen die philisteen: in welken adeodatus een soon saltus bethleemites sloech den broeder goliath gethei: welcs hout sijnre speren was als een garenboom der weuers.

6

Ende oec isser een ander strijt gheuallen in geth: in welken was een mensch seer lanc hebbende ses vingheren dat is te samen vier ende twintich. ende die was oec ghewonnen van den gheslachte raphaim.

7

Dese blasphemeerde israhel: ende ionathan een soon

[p. *27]

samaa dauids broeders sloech hem. Dit sijn die sonen raphaim geth: die gheuallen sijn in die hant dauid ende sijnre knechten