Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .vi

1

IN horen verdriet sullen si vroech opstaen tot mi. Coemt ende laet ons wederkeren tot den heer:

2

want hi heeft gheuanghen ende sal ons verlossen. hi heeft gheslaghen ende sal ons gesont maken.

3

Hi sal ons leuende maken na twe daghen in den derden dach sal hi ons verwecken: ende wi sullen leuen in sijn aenschijn: wi sullen weten ende nauolghen: dat wi den heer bekennen. Als die dagheraet is bereet sijn wtganc. ende hi sal ons comen als een tidich regen ende auont reghen der aerden.

4

Wat sal ic dij doen effraym. wat sal ic di doen iuda? V barmherticheit is als een wolc des morghens: ende als douwe des morgens doergaende.

5

Daer om heb ic ofgehouwen inden propheten: ende hebse ghedoot inden woerden mijns monts: ende dijn oerdelen sullen voertgaen als licht

6

want ic wil barnherticheit ende niet sacrifici: ende kennisse gods. meer dan offerhande.

7

Mer si als adam hebben ouerghetreden mijn ghebot: daer hebben si ghesondicht in mij.

8

Galaad een stat der gheenre die afgoden maken onder die voet ghetreden mit bluede:

9

ende als wanghen der moerdenaren Medeelachtich der priesteren die dootsloeghen in den weghe: die reysden van sychem. want si soudt gedaen hebben.

10

Ic heb ghesien in den huys israhel een veruaerlijc dinc als afgodie ende dootslach: daer waren die onkuysheden ephraym ende israhel is besmet.

11

Mer oec iuda set dijnen bouwe. Want ic sal bekeren die vangenisse mijnes volcs.