Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .xvij

1

ENde helyas van thesbytes vanden ghenen die in galaad woenden seide tot achab. Leeft die here god van israhel in dies aenschouwen ic stae: so en sal binnen desen iare douwe noch reghen wesen sonder ten woerde mijn monts.

2

Ende sheren woert wort tot hem gedaen ende hi seide.

3

ganc wech van hier ende ganc iegen dat oeste: ende wort verborghen in die vluet carith die ieghen die iordane is

4

ende du sultste daer drincken vander vluet: ende ic hebbe den rauenen gheboden dat sij dij daer voeden sullen.

5

Dus ghinc hi wech: ende dede na sheren woert. Ende doe hi wech ghegaen was: so sat hi in die vluet carith die iegen die iordane is.

6

Ende smorgens brochten hem die rauen broot. ende vleyssche: ende tsauonts oec broot ende vleyssche: ende hij dranc vander vluet.

7

Ende na enighe daghe so verdroechde die vluet: want ten had op tlant niet gheregent.

8

Ende hier om wort sheren woert tot hem ghedaen ende hi seide.

9

Stant op ende ganc in sarepten van sydonen: ende du sultste daer wonen. Ende ic heb daer beuolen enen wiue eenre weduwen dat si di voede.

10

Ende helyas stont op: ende ghinc wech in sarepten van sydonen. Ende doe hi ter poorten vander steden ghecomen was so sach hi een wijf weduwe hout rapende: ende hi riepse: ende seide haer. Gheeft mi een luttel waters in een vat dat ic drincken mach.

11

Ende doe sij tide dat sijt halen soude: so riep hi achter haren rugghe ende seide. Ic bidde di brenct mi oec in dijn hant een brocke broots

12

Si antwoerde. Leeft die here dijn god: want ic en heb ne gheen broot sonder alsoe veel meels als een hant begrypen mach in een kruke:: ende een luttel olyen in een becken. Sich ic rape twee houten: om dat ic ingaen sal ende maken dat mi ende minen soen: dat wi eten sullen ende steruen.

13

Ende helyas seide haer. En wil niet ontsien: mer ganc ende doch alsoe du gheseit hebste. Mer nochtan make mi eerst van dien meelkine een cleine brodekijn onder die assche ghebacken. ende brenctet te mi: mer di ende ende dine sone sultstu daer na maken.

14

Want dit seit die here god van israhel. Die kruke mitten mele en sal niet gebreken. noch tbecken mitter olyen en sal niet minderen: tot dien daghe dattie here sal gheuen reghen op tlant.

15

Ende sij ghinc wech: ende dede na helyas woert Ende hi at ende si ende al haer huys: ende van dien daghe

16

en gebrac die kruke mit-

[p. *471]

ten mele niet. ende tbecken mitter olyen en minderde niet. na sheren woert dat hi in helias hant ghesproken had.

17

Ende na desen woerden gheschiede. dat die huusmoeders soen siec wort: ende die quale was al te starck so dat ne gene spise hem in en bleef.

18

Daer om seide sij tot heliam. Gods man wat is mi ende di? Bistu te mi in comen om dat mijn quaetheden souden werden verdacht: ende dattu mijnen soen doden soutste

19

Ende helias seide tot haer. Geeft mi dijnen soen. Ende hi nammen wt haren scoot ende hi droechen int camerkijn daer hi woende: ende hi leiden op sijn bedde:

20

ende hi riep toeten here ende seide Here mijn god. en hebstu oec niet gemoeyt die weduwe daer ic enen tijt bij onthouden bin: soe dattu haren soen ghedoot hebtste?

21

Ende hi recte hem wt bouen tkint ende hi mat drie waruen: ende hi riep totten here ende seide. Here mijn god: ic bidde dat des kints ziele weder kere in sinen lichaem:

22

ende die here gehoerde helyas stemme. ende tkints ziele keerde weder in hem. ende het wort weder leuende.

23

Ende helias namt kint ende settet neder vanden camerkine int neder huys: ende leuerdet sijnre moeder: ende hi seide haer. Sich dijn sone leeft

24

Ende twijf seide tot helyam Nu kenne ic hier inne dattu gods man biste: ende sheren woert is ghewarich in dinen mont.