Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .xxij.

1

DAvid sprac den here die woerde van desen lyedekijn: in dien daghe datten die here verloste van al sijnre vianden handen: ende van sauls hant.

2

Ende hi seide Die here is mijne stene. ende mijne machte: ende mijne verlosser

3

mijn here god mijne starcke: ic sal in hem hopen. Mine schilt ende die horen mijnre salicheit: mijn verheffen. ende mijn toeulucht ende mijn verlosser. vander quaetheit sultstu mi verlossen.

4

Den loueliken here sal ic aenropen: ende ic sal behouden wesen van mijnen vianden.

5

Want die bitterheden der doot omvinghen mij: ende belyals vluede veruaerden mi

6

Die zeelen van der hellen waren om mij ghewonden: ende die stricken der doot quamen vore mi.

7

In mijnen verdriete aenriep ic den here: ende ic sal te mijnen god roepen Ende hi sal gehoren van sijnen heyligen tempel mine stemme: ende mijn ropen sal comen in sijnen oren.

8

Die aerde worde beruert ende beuede: ende die fondamente vanden berghe worden ghestoten ende ghehort: want hi is hem vergramt

9

Roec ghinc op wt sijnen naselocken: ende vyer sal wt sijnen monde verslinden: colen wordenre of ontsteken:

10

Ende hi daelde die hemele ende quam neder: ende donckerheit onder sijne voeten.

11

Ende hi clam bouen cherubin ende hi vloech: ende hi viele op die vede-

[p. *432]

ren vanden winde.

12

Hi sette al om en tomme donckerheden te eenre sculaedzen twater siftende van des hemels wolken.

13

Mids die blixem so worden in siju aenscouwen: colen van vyer ontsteken.

14

Die here sal donderen vanden hemel: ende die alre hoechste sal sijn geluut gheuen.

15

Hi schoet gescutte ende scheidse. ende hi sende blixemen. ende hi verteerdse.

16

Ende die wtstortingen vander zee openbaerden: ende die fondamenten vander rondert werelt. worden gheopenbaert van sheren berispenen. vanden ingheuen des geestes sijns torens.

17

Hi sant vanden hemel ende ontfinc mi: ende hi toech mi wt vele wateren.

18

Hi verloste mi van minen alren machtichsten viant: ende vanden ghene die mi haten: want si waren starcker dan ic.

19

Hi quam mi voer inden dage mijns vernoeys: ende die here wort mijn starcheit.

20

Ende hi leide mi wt inder wijtheit: hi verloste mi want ic genoechde hem.

21

Die here sal mi ghelden na mine gherechticheit: ende nader suuerheit mijnre handen sal hi mi gelden

22

Want ic hebbe sheren wege gewacht ende ic en heb niet quaets ghedaen van minen gode.

23

Want alle sine vonnissen sijn in mijn aenscouwen: ende sijn geboden en heb ic niet van mi wech gedaen.

24

Ende ic sal mit hem volmaect wesen: ende ic sal mi wachten van mijnre quaetheit

25

Ende die here sal mi wederghelden van mine gerechticheit: ende na die suuerheit mijnre handen in sijnre ogen aenscouwen.

26

Mitten heiligen sultstu heilich wesen: ende :nitten vromen gherechtich.

27

Ende mitten wtuercoren sultstu wtuercoren wesen: ende mitten verkeerden sultstu verkeert wesen.

28

Ende arm volc sultstu behouden maken: ende mit dinen oghen sultstu den houaerdighen veroetmoedighen.

29

Want here du biste mijn licht here du sultste verlichten mine donckerheden.

30

Want ghegort sal ic in di lopen: in minen god als ic den mure ouerspringhen.

31

God sijn wech is onbesmet: sheren sprake is mitten vyere gheproeft: hi is schilt alden ghenen die in hem hopen.

32

Wie is god sonder die here: ende wie is starck sonder onse god?

33

God die mi begort heeft mit starcheden: ende hi heeft geslecht minen volmaecten wech.

34

Ende hi heeft mijn voeten ghemaect herten: ende hij heeft mi geset bouen mijn hogheste.

35

Ende gheleert mine handen te stride: ende mine armen gemaect als een metalen boghe.

36

Du hebste mi gegheuen den schilt mijnre salicheit: ende mine sachtmoedicheit heeft mi gemenichfoudicht.

37

Du sultste mine wege onder mi breiden: ende mijn ganghe en sultstu niet ghebreken.

38

Ic sal mijn vianden na volghen ende verderuense: ende ic en sal niet wederkeren voer dat icse verlaten sal.

39

Ic salse slaen ende verderuen dat si niet weder opstaen en sullen: si sullen onder mine voet vallen.

40

Du hebste mi ghegort mit machten ten stride: du sultste die ghene crommen die ieghen mi steken onder mij.

41

Mine vianden hebstu mi ghegheuen rugghe die mi haten: ende ic salle verdriuen.

42

Si sullen ropen ende nyemant en

[p. *433]

sal wesen diese sal verlossen: totten here ende hi salse niet gehoren.

43

Ic salse afdoen als ghemul vanden lande: ic salse breken ende minderen als die modder vander straten.

44

Du sultste mi behouden van mijns volcs wederseggen: du sultste mi setten in thoeft vanden heidenen Dat ic niet kennen en sal die my dienen:

45

vreemde kinderen sullen iegen mi steken: mitten hoerne der oren sullen si mi horen.

46

Die vreemde kinderen sijn afghetogen: ende si sullen worden vergadert in haren vernoeyen.

47

Die here leeft ende ghebenedijt moet sijn mijn god: ende die starcheit gods mijnre salicheit sal worden verheuen.

48

God die mi die wrake gheeft: ende die tvolc onder mi ghegheuen hebste.

49

Die mi wt minen vianden leidste: ende du verhefste mi vanden genen die mi wederstaen. du sulte mi verlossen vanden ongherechtighen mannen.

50

Here om dit sal ic di belyen inden heidenen: ende dinen name sal ic louen

51

Die verhefs sijns conincs salicheit: ende die ontfermherticheit duet dauid sinen gheconsacreerden coninc: ende sinen sade tot inden ewelike