Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capit .iij

1

NAdien dat ruth wederghekeert was tot haren zweger: so hoerdse van haer. Dochter mijn ic sal di ruste soken: ende ic sal di voersien datti wel wesen sal.

2

Dese boos mit wies meysenen du gheselt waertste inden acker hi is onse naeste: ende in deser nacht sal hi die dorschvloer vanden gersten suueren.

3

Hier om so dwae di ende salue di: ende clede di mit dinen behaghelicsten clederen: ende ganc weder inden dorschvloere. Die man en mach di niet sien: voer dat hij eten ende drincken gheeynt heeft.

4

Mer soe wanneer dat hij gaen sal slapen: soe merke die stat daer hi in slapen sal. Ende du sultste comen ende heffen dat decsele op daer hi mede ghedect is ten voetenen: ende daer sultstu nederuallen ende leggen daer. Ende hi sal di segghen wattu doen sultste.

5

Ruth antwoerde. So wattu ghebieden sultste dat sal ic doen.

6

Ende

[p. *348]

ruth ghinc neder inden dorschvloer: ende si dede al dat haer haer zwegher beuolen hadde.

7

Ende doe boos ghegeten ende ghedroncken hadden ende hij blide geworden was. en hi was gaen legghen slapen neuen een hope schouen: so quam ruth al heymelike. ende si hief tdecsel op ten voeten ende viel daer neder.

8

Ende sich omtrent der middernacht soe veruaerde hem die man ende wort ghestoert: ende hi sach een wijf te sinen voeten legghen

9

ende hij seide. Wie bistu? Si antwoerde Ic bin ruth dijn ioncwijf. Spreye dijn mantel op mij dijn ioncwijf: want du biste die naeste.

10

Ende hi seide. Dochter du biste ghebenedijt vanden here: ende die eerste ontfermherticheit heeftstu verwonnen mitten achtersten: want du en biste niet gheuolghet die arme ionghelinghe. noch die rike

11

Daer om so en wil niet ontsien: mer so wat dattu mi segghen sultste dat sal ic di doen Want al tvolc woent binnen den poorten van mijnre stat weet dattu biste een wijf van duechden.

12

Ende ic en lochene niet dat ic die naeste bin: mer hets een ander naerre dan ic.

13

Ruste desen nachte: ende alst dach worden is. wil hij di houden van rechte der naerheit. so is die dinc wel ghedaen: mer en wil hijs niet. so sal ic di ontfaen sonder enige twijuel. leeft die here. Slaept tot morghen.

14

Ende aldus sliep ruth te sinen voeten tot dat die nachte wech ginc Ende si stont op eer hem die menschen onderlinghe onderkenden: ende boos seide wachte dat nyemant en weet dattu hier gecomen biste.

15

Ende hi seide echter: spreide wt dinen mantel die du om di hebtste: ende houten mit beiden handen. Ende doe sine wtspreyde ende hielten: so mat hi ses modekijns gerste ende leidse op haer. Ende si droechse ende ghinc in die stede: ende quam te haer zwegher.

16

Ende haer zweger seide haer. Dochter wat heeftstu ghedaen? Ende ruth vertelde haer al dat haer die man gedaen hadde. Ende seide

17

Sich hi gaf mi ses modekijns ghersten ende seide. Ic en wil niet dattu ydel wederkeertste tot dijnre zweger.

18

Ende noemy seide. Ontbeyde dochter tot dat wij sien wat wtganc dese dinc sal hebben Want die man en sals niet ophouden: voer dat hij voldaen heeft dat hij ghesproken heeft