Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .xxxiij

1

DIt is die benedicte daer moyses mede benedide den kinderen van israhel gods man voer sijn doet.

2

Ende hi seide Die here quam van syna: ende van seyr bi ons sinen opganc. hi openbaerde vanden berch pharam: ende mit hem dusen tich heilighen. In sijnre rechterhant was een vyerighe wet:

3

hi minde die volken. Alle heilighen sijn in sijn hant: ende die sijn voeten naken. sullen van sijnre leringe ontfaen.

4

Moyses beual ons die wet: die erfachticheit der menichten van iacob.

5

Ende voerden alren gherechtichsten sal hi coninc wesen: als die princen van-

[p. *276]

den vanden volke sullen vergadert sijn mitten gheslachten van israhel.

6

Ruben moet leuen ende niet steruen: ende hi moet cleyn wesen in getale.

7

Dit is iudas benedictie. Here hoer iudas stemme: ende leiten in te sinen volke. Sijn handen sullen voer hem vechten: ende hij sal sijn hulper wesen teghens sijn wedersaken.

8

Ende tot leuy seide hi. Dine volmaectheit ende dine leringe is van dinen heilighen man dien du proefdes inder becoringe: ende dien du voniste ten watere der wedersegghinge.

9

Die seide sine vader ende sijnre moeder ic en ken v niet: ende sinen broederen ic en weetse niet: ende si en wisten haer kinder niet. Dese wachten dijn spraec. ende sij hielden dine belofte

10

ende dine vonnissen o iacob: ende dijn wet o israhel si sullen thimiama legghen in dinen gramheit ende holocaust op dijn outaer

11

Here benedie sijne starcheit: ende ontfanc die werken sijnre handen. Slae die rugghen sijnre vianden: ende dien haten en moeten niet opverrisen.

12

Ende benyamin seide hi. Des heren alre gheminste sal wonen betrouwelijcin hem. hi salre alden dach in dueren als in een zale: ende hij sal rusten tusschen sijn scouderen.

13

Ende ioseph seide hi. sijn lant sal wesen van des heren benedictie: van appelen des hemels ende vanden douwe ende vanden afgront die onder leit.

14

Vanden appelen der vruchten der sonnen ende der manen:

15

ende vanden toppe vanden ouden berghen: ende vanden appelen der eweliker houelen:

16

ende vanden vruchten des lants ende van sijnre volheit. Dies benedictie die openbaerde inden speeldoerne moet comen op iosephs hoeft: ende opten top des heilichs onder sine bruederen.

17

Sijn schoenheit is als een eerstgeboren stiers: sijn hoernen sijn als een eenhoerne. In dien sal hi die heydene verdriuen toten einde vander werelt. Dit sijn die menichten van effraym: ende die dusentighen van manasses.

18

Ende hij seide tot zabulon. Verblide di zabulon in dinen wtgange: ende ysachar in sijn woningen.

19

si sullen die volken ten berge ropen: ende si sullen daer haer gherechtige victimen offeren. Die dat oueruloeyen vander zee. zughen sullen als melc: ende die verburghen trisore vanden sanden.

20

Ende tot gad seide hi. Gad du biste ghebenedijt in wijtheden. Hi rustede als een leeu: ende hi ontfinghe den arm ende den top.

21

Hi sach sijn heerscap dat hij in sinen dele leraer was geset: die was mitten princen des volcs ende dede des heren gherechticheden: ende sijn vonnisse mit israhel.

22

Hi seide oec tot dan Dan is eens leeuwen ionc: hi sal mildelijc vloeyen van basan.

23

Ende hi seide neptalim. Neptalim sal ghebruken ouervloedichede: ende hi sal vol wesen van des heren benedictie: hij sal die zee ende dat zuden besitten.

24

Tot aser seide hi. Aser sal ghebenedijt wesen in kinderen. Hi sal genoechlijc sinen brueders wesen: ende hi sal in olye sijn voet netten.

25

Ende yser ende coper sal sijn ghescoeyte wesen. Ghelijc die dagen dijnre ioncheit: alsoe sal wesen dine outheit.

26

Ten is gheen ander god als die gherechtighe god. Die opclimmer des

[p. *277]

hemels sal sijn dijn hulper Sijn grootheit loopt omtrent die wolken:

27

sijn woninghe is bouen: ende onder die ewelike armen. Hi sal den viant verdriuen van dinen aensicht: ende hi sal seggen worde vertreden.

28

Israhel sal betrouwelijc wonen ende allene. Iacobs oge int lant des tarwen ende des wijns: ende die hemelen sullen verdonckeren van douwe

29

Du biste salich israhel. Wie is dijn ghelijc volc. dattu behouden wordeste inden here? Dijn god is die schilt dijnre hulpen: ende dat zwaert dijnre glorien. Dij sullen lochenen dine vianden: ende du sultste treden hare halsen