Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capit .viij.

1

ALle dat ghebot dat ic di huden beuele wacht naerstelic dattu het duetste dat gi moghet leuen ende worden ghemenichfoudighet: ende dat ghij ingaende moget besitten dat lant daer die here uwen vaderen of ghesworen heeft.

2

Ende du suls ghedencken al des weghes daer dij die here doer gheleit heuet veertich iaer doer die wildernisse om dat hij di quellen soude ende prouen: ende dat openbaer worden soude dat in dijn ghedachte was: weder dat du sijn gheboden wachten soudes of niet.

3

Hi heeft di ghequellet mit gebreke. ende hi gaf di te spise hemels broot dattu niet en wistes noch dine vaders om dat hij di tonen soude dat die mensche niet allene en leeft in brode: mer in elc woort dat wt des heren mont coemt

4

Dijn cleet daer du di mede deckes en versleet niet van outheden: ende dijn voet en wort niet gebladert van gaen. Siet het is dat veertichste iaer:

5

om dattu ouerpensen suls in dijn herte: dat ghelijc een mensche sijn kint leert. also heuet die here dijn god di gheleert.

6

om dattu des heren dijns gods gheboden wachten suls. ende wanderen in sine weghen: ende dattu hem ontsien suls.

7

Want die here dijn god sal di leiden int guede lant. int lant van riuieren ende van wateren ende van fonteynen: in welcs lant velden ende berghen wtspringhen die gronden van riuieren:

8

int lant van tarwe ende van gherste ende van wijngaerden daer in wassen die vigebomen ende die appelen garnate ende die olyuegaerde: ende int lant van honich ende van olye

9

daer du sonder ghebreke dijn broot eten suls. ende ghebruken van allen dinghen oueruloedich: welcs lants stenen. yser sijn: ende wt sinen berghen graeftmen metael van coper.

10

Op dat alstu ghegeten hebs ende gesadet biste: sulstu benedien den here dinen god om dat alte guede lant dat hi di ghegheuen heeft.

11

Behoude ende wachte dattu nemmermeer en vergetes des heren dijns godes. ende dattu niet en verrokeloeste sine gheboden ende sine vonnissen ende sine oeffeninghen die ic di beuele huden:

12

dattu na dien dattu suls hebben ghegheten ende du ghesadet biste. ende als du die schone husen suls hebben ghesticht ende daer in suls wonen

13

ende als du suls hebben vee ende ossen ende cudden van scapen. ende ouertallicheit van siluere ende van goude. ende van allen dinghen dat dijn herte niet en verheffe

14

ende dattu niet en gedenckes dan des heren dijns gods. die di vten lande van egipten gheleit heuet van den huse des dienstes: ende die dijn leider was inder groter eysscheliker wildernissen.

15

daer in was dat serpent barnende van adem scorpioen ende dipsaden ende gheen water al met allen: die die riuieren van water dede comen wt enen harden steen:

16

ende hi heuet di ghespiset inder wildernissen mit manna dat dine vaderen niet en wisten. Nae dien

[p. *241]

dat hi die ghequellet heeft ende gheproeft. ten lesten heeft hem dijns ontfermet:

17

om dattu niet segghen en soudes in dijn herte mijn starcheit ende die vromicheit mijnre hant hebben mi alle dese dingen verleent:

18

mer du suls gedencken dijns here dijns godes. dat hi di die crachte ghegheuen heeft om dat hi sijn belofte voldoen soude daer hij dinen vaderen op swoer alsoe dese dach thoont.

19

Mer ist dattu verghetes des heren dijns gods. ende du vreemde goden volghes ende du die oeffenes ende aenbedes: sich ic voersegt di nu dattu altemael veruaren suls.

20

Ghelijc die heidene die die here ofdede in dinen incomen: also sul die oec veruaren. ist dattu ongehoersaem biste der stemmen des heren dijns godes