Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capittel .ij.

1

DOe wi van daer tiden soe quamen wi inder wildernisse die totter roder zee waert leidet also mi die here gheleit had: ende wi omghinghen langhe tijt bi seyr den berch.

2

Ende die here seide tot mi.

3

Het is v ghenoech dat ghi desen berch omgaen hebbet: gaet tegen dat noerden: ende beuele den volc ende segghe.

4

Ghi sult liden doer uwen bruederen lant esaus kinderen die in seyr wonen: ende si sullen v ontsien.

5

Daer om siet naerstelijc dat ghij teghens hem niet en wort beruert. Want ic en sal v van haren lande niet gheuen also vele als van enen voetstap van enen voet treden mach: want den berch van seyr heb ic esau in possessien ghegeuen.

6

Gi sult

[p. *230]

spisen mit ghelde van hem copen. ende etense: ghecocht water suldi sceppen ende drinckent.

7

Die here dijn god die heuet di ghebenedijt in allen den werken dijnre handen. Die here dijn god bekent dinen wech: hoe du doerleden biste doer dese grote wildernisse veertich iaer doerwandelende mitti: ende niet en heuet di ghebroken.

8

Ende doe wij onse brueders esaus kinderen leden waren die woenden in seyr doer die campaengen inden wech helath ende van asyongaber: so quamen wij ten weghe die leydet inder wildernissen van moab.

9

Ende die here seide tot mi. Du en suls niet vechten teghens die moabiten: of en angang teghen hem ghenen strijt. Want ic en saldi niet van haren lande gheuen: want ic heb loths kinderen ar ghegheuen in possessie.

10

Want emim waren die eerst beweonres des lants: groot volc ende starc ende also langhe als gyganten so datmen waende dat si van enathims gheslachte waren

11

ende waren gelijc enachims kinderen. Want die moabiten hetense emim.

12

In seyr woende te voren horrim: ende doe si veriaecht waren ende ghedoot. soe woenden daer esaus kinderen ghelijc dat daer woenden die kinder van israhel int lant hare possessien dat hem die here gaf.

13

Doe wi opstonden om ouer die vluet zareth te gaen: soe quamen wij totter vluet.

14

Want dien tijt dat wi wandelden van cadesbarne totter ouerlidender vluet zareth. was acht ende dertich iaer: tot dat al dat gheslachte vanden mannen der vechters verteert was vanden gheteden

15

also die here gezworen hadde: wies hant teghen hem was dat sij veruaren souden van midden haerre scaren.

16

Ende na dien dat alle die vechters gheuallen waren:

17

so sprac die here tot mi ende seyde.

18

Du suls huden ouer die termine van moab liden een poort die arbeit:

19

ende du suls voertgaen in ammons kinderen lant. Wacht di dattu teghen hem niet en vechtes: noch niet en beruere di te stride Want ic en sal di van ammons kinderen lant niet gheuen: want ic heb dat loths kinderen in posselsie ghegheuen.

20

Want het is gherekent voer die giganten in. die die ammoniten zonmim hieten.

21

vele volcs ende groot ende lanc van maecsele ghelijc enachim die die here of dede van haren aensichte. ende hi dedese daer wonen voer die gyganten. also hi esaus kinderen had ghedaen die in seyr wonen.

22

want hi dede die horreen of. ende gaf esaus kinderen haer lant: dat si besitten tot in desen daghe toe.

23

Die van capadocien verdreuen die eueen. die woenden in aserim tot gaza: ende si quamen wt van capadocien ende verdreuense: ende woenden daer voer hem. Ende die here seide nv

24

staet op ende gaet ouer die vluet arnon. Siet ic heb in dijn hant gheleueuert seon den coninc van esebon den amorreun ende sijn lant: beghinne te sitten: ende anganc strijt teghen hem

25

Huden sal ic beghinnen te senden dijn vrese ende dijn anxt int volc dat onder al den hemel woent: dat si hem ontsien sullen als si dijnen naem horen. ende anxte hebben als vrouwen die in arbeide gaen

[p. *231]

van kinde: ende si sullen worden ghehouden van vrese.

26

Hier om sende ic boden vander wildernisse cademoth tot seon den coninc van esebon mit paeyseliken woerden ende seide.

27

Wi sullen doer dijn lant liden: ende den ghemenen wech gaen. Wi en sullenre niet ofkeren noch ter rechterhant noch ter luchterhant:

28

vercope ons spisen om ghelt dat wijse eten moghen ghif ons water om ghelt ende also sullen wi drincken. Allene ist dattu ons oerloues doer te liden:

29

alsoe esaus kinderen deden die in seyr woenden. ende die moabiten die in ar woenden. tot dat wi comen ter ioerdanen: ende dat wi ouer gaen moghen ten landen dat ons die here onse god gheuen sal.

30

Ende seon die coninc van esebon en wilde ons den ouerlijt niet gheuen. want die here dijn god had sijnen gheest verhardet ende had sijn hart besloten om dat hien in dijn hant leueren soude: also du nv sies.

31

Ende die here seide tot mi. Sich ic beghinne di te leueren seon ende sijn lant: beghinne dat te besitten.

32

Ende seon quam wt ons te ghemoet:

33

ende die here onse god leuerden ons: ende wi sloghen hem mit alle sine sonen ende mit alle sijnen volc:

34

ende in dien tide so wonnen wi alle die poorten ende doden die ghene dier in woenden beide mannen ende wiuen ende die cleyne kinderen.

35

Wi en lieten daer niet binnen sonder die beesten die totter gheenre deel vielen diese roefden: ende die ander roef vander poorten die wij wonnen

36

van aroer die op die ouer is van der vluet arnon die poorte. die inder valeyen staet. tot galaad. Gheen stat noch dorp en was die onsen handen ontuloech. Want die heer onse god leuerdese ons al:

37

sonder ammons kinderen lant daer wi uiet toegaen en wouden ende sonder alle die legghen op die vluet ieboc: ende die poorte vanden montangen ende sonder alle die ander steden daert ons die here onse god of verboot.