Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Ca .xxxiiij.

1

DOe seide die here mer verhouwe dij twe stenen tafelen ghelijc den eersten: ende ic sal dij daer op scriuen die woerden die die tafelen hadden dien du brakes.

2

Du suls vroech ghereet wesen. dattu te hant: opcomen suls opten berch van synai

[p. *120]

ende du suls mit mij staen opten top vanden berch.

3

Niemant en sal mitti op comen: noch men en sal niemant sien omtrent alle den berch ende die ossen ende die scapen en sullen daer teghen niet weyden.

4

Hier om soe verhouwede hij twe stenen tafelen. also danich als die eerste waren: ende hij stont bi nachte op ende ghinc opten berch van synai. also hem die here beuolen had: ende hi droech twe tafelen mit hem.

5

Ende doe die here nedercomen was mitter wolken: so stont moyses mit hem: ende anriep des heren name.

6

Ende doe die here voer hem leet so seide hi Regneerre here god. ontfermich ende goedertieren. ghedoechsaem ende van veel ontfermichede. ende ghewarich:

7

die behuedes ontfermichede inden dusentighen. die wech doetste die quaetheit ende die misdaden ende die sonden. ende niemant en is bi hem seluen voer di onnosel: die gheldes der vadere quaethede inden kinderen ende inden neuen inden derden ende inden vierden gheslachte.

8

Ende moyses haeste hem ende volghede langhes opter aerden.

9

ende aenbedede seide hi hem. Of ic gracie gheuonden heb in dijnen aenscouwen here. so bid ic dattu mit ons tides: want het is volc van harder necken: ende doet wech onse quaetheden ende onse sonden. ende besit ons.

10

Die here antworde. Ic sal belofte aengaen daert alle luden aensien sullen: ende sal teykenen doen. die nye ghesien en waren bouen der aerden. noch in ghenen luyden: om dattet volc daer du midden onder biste scouwen sal des heren vreselic werck dat ic doen sal.

11

Behoude al dat ic dij huyden ghebiede. Ic selue sal voer dijn aensichte verdriuen die amorreen ende chananeen ende die etheen: ende pherezeen ende die eueen ende iebuzeen.

12

Wachte dij dattu nemmermeer mitten ghenen die in dat lant wonen volghes vrientscappen. dien di te valle wesen souden:

13

mer destrueer haer outaren. breect haer beelden: ende houwe haer bosschen of.

14

En wilt niet aenbeden vreemde goden. die here benidende die benider is sijn naem. god veronwaerdede.

15

En anganc ghene beloften mitten luden van dien lantscappen: dat si als si vernoyeert sijn mit haren afgoden. ende si hare beelden aengebeet hebben: dat dij niemant en rope van hem. om te eten van dien dat vanden afgoden gheoffert is

16

Noch du en suls niet nemen gheen vijf van haren dochteren tot dijne sonen behoef: dat si na dien dat si vernoyeert sullen wesen: niet en doen dijnen sonen vernoyeren in haren goden.

17

Du en sulste niet maken ghegoten goden.

18

Du sulste wachten die sollempniteyt vanden deruen broden Seuen daghen sulstu deruen broot eten: also ic dij beual. inden tide der maent vanden nyewen. Want in die maent van lenten tide so ghincstu wt egipten.

19

Al dat die vrouwelicheit ondoet van manliken wesen. dat sal mijn sijn Van allen beesten beide van coeyen ende van scapen so salt mijn sijn.

20

Dat eerst gheboren vanden ezel sulstu verlossen mit een scaep. Mer en gheefstu

[p. *121]

daer gheen ghelt om: so salment doden Dat eerst gheboren van dijnen sonen sulstu verlossen: ende du en suls niet ydel openbaren in minen aenscouwen.

21

Ses daghen sulstu wercken: inden seuenden daghe sulstu laten te ackeren ende te oochsten.

22

Du sulste dij doen die solempniteit int beghinsel vanden vruchten dijns tarwes oest vanden lande: ende die solempniteit valt. als die tijt vaden iare om comt datment al vergadert of opleit.

23

Ten drien tijden int iaer so sal alle dijn mannen personen openbaren: int aenscouwen des almachtighen heren des gods van israhel

24

Want als ic die heidenen verderuen sal hebben van dijn aensichte. ende ic dijn terminen sal hebben verbredet. so en sal niemant laghen verradelijc na dijn lant: alstu op gaen sultste. ende openbaren inden aenscouwen des heren dijns gods. drieweruen int iaer.

25

Du en suls niet offeren op heefdeech tbluet mijnre hostien: noch tot des morghens en sal niet bliuen vander victimen der solempniteit van phase.

26

Die primicien der vruchten van dijnen lande sulstu offeren inden huse des heren dijns gods Du en suls een bocke niet sieden in sijnre moeder melc.

27

Ende die here seide oec tot moysen Scrijft dij dese woerden: daer ic mede mit di ende mit israhel heb beloefte ghemaect.

28

Dus was daer moyses mitten heer veertich dagen ende veertich nachten: hi en at gheen broot. ende hi en dranc gheen water: ende hi screef inden tafelen tien woerden der beloeften.

29

Ende doe moyses ofquam vanden berch van synai. ende hi twe tafelen der oercontscap hielt: so en wiste hi niet dat sijn aensichte ghehoernet was: vanden gheselscap van gods redene.

30

Ende doe aaron ende die kinder van israhel saghen: dat moyses aensicht gehoernet was: so ontsaghen sij hem bij te comen.

31

Ende doe moyses riep so keerden si weder tot hem: aaron ende die princen vander synagogen

32

Ende na dat hi tot hem ghesproken had: so quamen oec tot hem alle die kinder van israhel. Ende hi beual hem al dat hi vanden here ghehoert had opten berch van synai

33

Ende doe hi sijn redenen voldaen hadde. so leide hij een decsel op sijn aensichte.

34

Ende dat dede hi of als hi ten here inghinc ende mit hem sprac tot dat hi wtghinc: ende dan sprac hi totten kinderen van israhel al dat hem beuolen was.

35

Ende si saghen moyses aensichte doen hi wtquam weder ghehoernet: mer hi ouerdecte weder sijn aensicht doe hi tot hem sprac