Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capittel .xxiij.

1

DU en sulste niet ontfaen die stemme der loghene: noch du en sulste dijn handen niet voghen dattu om den quaden. valsche oerkontscap spreken suls

2

Du sulste der scaren niet volgen om quaet te doen: ende in veelre lude vonnisse en sulstu niet vallen an die sentencie: om te dolen vander waerheit inden rechte

3

so en sulstu oec den armen menschen niet ontfermen

4

comt dij te ghemoet dijns viants osse of ezele die verdoelt: soe brenctse weder tot hem.

5

Sietstu des gheens ezel legghen onder last die di haet: du en suls niet ouerliden: mer du sulste met hem oplichten.

6

Du en suls indes armen menschen vonnisse niet ofgliden.

7

Du suls loghene vlien Den onnoselen ende den gerechten en sulstu niet doden: want ic ben den quaden contrarie.

8

Ende ontfanc gene ghiften. die welcke die gerechtighe oec verblinden ende si verkeren oec der gerechtigher woirden.

9

Du en susste den vreemde niet moeylic sijn. Want ghi bekent der vreemder zielen: om dat ghij oec vreemde hebt geweest inden lande van egipten.

10

Ses iair sulstu dijn lant sayen: ende vergaderen sijn vruchte.

11

Mer inden seuenden iair sulstuut laten leggen ende latent rusten: dat die vrucht dijn arme volc eten: ende so wat daer ouer blijft. dat sullen eten die beesten vanden velde. Also sulstu doen in dinen wijngaert ende in dinen oliuegaert.

12

Ses daghen sulstu wercken: den seuenden daghe sulstu ledich wesen. dat rusten moghen dijn ossen ende dijn ezele: ende dat vercoelen mogen dijns ioncwiues kint. ende dijn toecomelinc.

13

Bewaert al dat ic v gheseit hebbe: ende bider eweliker goden name en sulstu niet sweren: noch men en sals niet wt dijnen monde horen.

14

Ghi sult mi drie tiden elcs iaers feesten ende vieren.

15

Du suls wachten die feeste vanden deruen broden. Seuen daghe sulstu derue broot eten also ic dij beual inden tiden der maent vanden nyewen : als du wt egipten ghinghes Du en suls in mijn aenscouwen niet ydel openbaren.

16

Ende du suls vieren die feesten vanden eerste maent dijns werckes. so wat dattu ghesaeit sulste hebben opt velt: ende die feeste oec int wtgaen vanden iaer: als du suls hebben vergadert alle dijn vruchten vanden velde.

17

Driewarue binnen den iaer so sal alle die dine. die manlic sijn openbaren voerden here dijn god.

18

Op heefdeech en sulstu niet offeren dat bloet dijnre victime: noch die vetheit mijnre feesten en sal niet bliuen tot des morghens

19

Dat eerste vanden vruchten dijns lants sulstu draghen in des heren dijns gods huys. Du en sulste niet zieden een buck in sijnre moeder melc.

20

Sich ic sende mijnen enghel. die voer dij sal gaen ende die dij wachten sal inden weghe: ende hi sal dij leiden in die stat die

[p. *104]

ic dij bereit hebbe.

21

Wachte hem ende hore sijn stemme. ende en wane niet dat hi te versmaden is: want hi en sal niet verlaten als du sonde does: ende mijn name is in hem.

22

Ist dattu sijn stemme hoers. ende doetstu alle dat ic spreke: so sal ic dijnre vianden viant wesen: ende ic salse quellen die dij quellen

23

Ende mijn enghel sal voer dij gaen: ende hi sal dij in leiden. ten amorreen ende etheen phereseen. ende chananeen ende eueen ende iebuseen. die ic verderuen sal

24

Du en suls haer goden niet aenbeden noch oeffenen. noch haer wercken doen. mer du suls destrueren. ende ofbreken haer afgoden.

25

Du sulste dienen den heer dijnen god: dat ic benedie dijn brooden. ende dijn wateren: ende dat ic wech doe van midden di die siecheit.

26

Binnen dinen lande en sal gheen ondrachtich wijf wesen. Ende is sal veruollen dat ghetal van dijnen daghen.

27

Mijnen anxt sal ik senden voer dij: ende ik sal doot slaen alle dat volc daer du ingaen suls Ende ic sal voer dij keren alle dijnre vianden rugghen:

28

ende ic sal paerts vliegen voer senden die veriaghen sullen die eueen. ende chananeen. ende die etheen: eer du daer in coemste.

29

Ic en sal binnen enen iaer niet veriaghen van dijnen aensichte. dattet lant niet verwildert en worde: ende dat die beesten teghen dij niet en wassen.

30

Ende ic salse allencken verdriuen van dijnen aensichte. tot dattu suls wesen ghewassen. ende dat lant besittes.

31

Ende ic sal legghen dijn termine vander roder zee totter palestijnen zee: ende vander wildernisse totter riuieren. Ic sal in uwen handen leueren die luden die daer wonen in dat lant: ende ic salse verdriuen van dijnen aensichte.

32

Du en suls mit hem ghene belofte maken: noch mit haren goden.

33

Sij en sullen in dijn lant niet wonen: op dat si machschien dij niet en doen sondighen teghen mi. waert dattu haren goden diendes: dat dij seker in lachter wesen sal.