Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capittel .xx.

1

ENde die here sprack alle dese

[p. *99]

woerden.

2

Ic bin die here dijn god: die di gheleit heb vten lande van egipten: ende vanden huse des dienstes.

3

Du en sulste gene vreemde goden hebben voer mij.

4

Du en sulste dij gheen beelde maken: noch gene ghelikenisse die bouen is indeu hemel. ende in die aerde beneden: noch van die onder die aerde sijn in watere.

5

En sulstu niet aenbeden noch oeffenen. Want ic bin die here dijn god starc ende benediende: ende ic visiteer der vadere quaetheit inden kinderen: in die derde ende in die vierde gheslachte der gheenre die mi haten:

6

ende doe ontfarmherticheit in vele dusenden den ghenen die minen naem minnen ende mijn gheboden bewaren.

7

Du en sulste niet an nemen ydelijc den name des heren dijns gods Want die here en sal hem niet hebben onnosel: die te vergheefs annemet den name des heren sijns gods

8

Ghedencke dattu den satterdach heylighes.

9

Ses daghen sulstu wercken: ende doen alle dijn wercken

10

Mer inden seuenden dage soe ist des heren dijns gods saterdach Du en sulste gheen werc doen: du noch dijn soon noch dijn dochter. noch dijn knaep noch dijn ioncwijf. noch dijn beesten noch dijn toecomeling: die binnen dijnen poorten is.

11

Want in ses daghen maecte god hemel ende aerde ende die zee ende alle dat daer in is: ende hi ruste inden seuenden daghe. Hier om benedide hi den saterdach: ende heylichden.

12

Eer dijn vader ende dijn moeder: op dattu lange leuen moghes op dat lant dat die heer dijn god dij gheuen sal.

13

Du en sulste niet doden.

14

Du en sulste gheen onkuysheit doen.

15

Du en sulste niet stelen.

16

Du en sulste ieghen dijnen euen kersten gheen valch ghetuych gheuen of oerkontscap.

17

Du en sulste dijns euen kersten huys niet begheren. Du en sulste niet begheren sijn vijf: noch sijn knaep noch sijn ioncwijf noch sijn osse noch sijn ezele: noch enich dinc dat sijn is.

18

Ende al dat volc sach die stemmen. ende die lichtinghe. ende hoerde dat gheluyt vander trompen. ende den berch roken: ende si worden beuaen met anxte ende met vresen ende stonden van verre.

19

ende seiden tot moysen. Spreec du tot ons: wi sullent horen. Die here en spreke tot ons niet: dat wij machschien niet en steruen. Ende moyses seide totten volke.

20

En wilt v niet ontsien. Om dat v god prouen soude so is hi ghecomen: ende om dat sijn vrese in v wesen soude: ende dat ghi niet sondighen en soudet.

21

Ende dat volc stont van verre: mer moyses ghinc tot dier donckerheit daer god in was.

22

Hier en bouen seide die here tot moysen. Dit sulstu segghen den kinderen van israhel Ghi saghet dat ic v sprac vanden hemel.

23

Ghi en sult gheen silueren goden maken: noch gheen gulden goden en suldi v maken.

24

Ghi sult mi maken een outaer van aerde: ende daer op suldi offeren holocauste ende uwe danckelike offerhande. uwe scapen ende uwe ossen: in elken stat daer mines namen herdincken sal wesen. Daer sal ic tot di comen: ende dij benedien

25

Ist dattu mi makes een stenen outaer: so en sulstu dat niet maken van

[p. *100]

ghehouwen stenen. Want hefstu daer bouen dijn mes. so salt besmet worden

26

Du en sulste te minen outaer met trappen niet gaen: datmen dijn scamelheit niet en sie