Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capittel .xviij.

1

ALs iethro die paep van madian. moyses maech ghehoert had. alle dat god moysen ghedaen had. ende israhel sijn volc. ende hoe die here israhel wt egipten gheleit had:

2

so nam hi sephoram moyses wijf dien hi weder om ghesent had.

3

ende sijn twe sonen: daer die een of gerson hiet: want die vader seide. ic was een toecomeling in een vreemt lant:

4

ende die ander hiet eleazar. want hi seyde mijns vaders god. is mijn hulper: ende hi heeft mij verlost van pharaonis zwaert

5

Dus quam iethro moyses maech ende sijn twe sonen. ende sijn wijf. tot moysen inder wildernissen. daer hi tenten ghesleghen had neuen gods berch:

6

ende hi ontboet moysen ende seide. Ic iethro dijn maech. come totti: ende dijn wijf. ende beide haer sonen met haer.

7

Ende moyses ghinc wt sinen maech te ghemoete ende aenbeden. ende custen. Ende si grueten die een den anderen met vreedsameliken woerden. Ende doe hi inden tabernacule comen was:

8

so vertelde moyses sijnen maech al dat die here pharaoni ende dien van egipten ghedaen had om israhels wille. ende alle die pine die hem ghesciet was inden weghe: daerse die here of verlost had.

9

Ende iethro wort verblijt op alle dat goet. dat die here israhel ghedaen had: dat hijse had verlost van dier van egipten hant.

10

Ende seide. Ghebenedijt si die here die v verlost heeft van dier van egipten hant. ende van pharaonis hant:

11

ende die sijn volc wt ghetoghen heeft wt die van egipten hant Nu bekenne ic want die here groot is bouen allen goden: om dat si houerdelijc teghen hem ghedaen hebben.

12

Ende iethro moyses maeh offerden den here holocauste ende hostien: ende aaron ende alle die ouders van israhel quamen: ende aten mit hem broot voer den here.

13

Ende des anderen daghes. sat moyses om dat volc te vonnissen: ende si stonden omtrent moyses vandes morghens totten auont.

14

Doe dit siju maech ghesien hadde. al dat hi dede inden vol-

[p. *97]

ke. so seide hi. Wat is dit dattu inden volke does? waer bi sitstu alleen: ende al dat volc ontbeit van des morghens totten auont?

15

Moyess antwoerde hem Dat volc comt tot mi: ende vraghet des heren sentencie

16

Ende als hem enich ghescheel gheschiet. so comen si tot mi dat ic tusschen hem vonnissen sal: ende tonen hem des heren gheboden. ende sijn wet.

17

Ende iethro seide: du en doeste dit dinc niet wel

18

Du wortste verteert mit sotter pinen: du ende dat volc dat mit di is Want die oerbaer is bouen dijnre macht Du en suls allene dit niet mogen ghedogen:

19

mer hoer mijn woerden ende minen raet: ende die heer sal mit di wesen Du suls den volke wesen in dien saken dien gode toe behoren. dattu hem ouer draghen suls datmen tot hem segghen sal:

20

ende du sulste den volc wijsen die oeffeninghe. ende die zeden die sij doen sullen. ende den wech daer si doer sullen in gaen: ende dat werck dat si doen sullen

21

Mer voersich van alle den volck wijse mannen ende gode ontsiende daer die waerheit in is. ende die ghiericheit haten: ende maectse tribunen ende centurionen. ende vijftich heren. ende dekeniers:

22

die dat volc tot allen tide vonnissen. Ende so wat hem te groot wesen sal dat sullen si tot di brenghen: ende si sullen alle die lichte saken vonuissen: ende aldus sulstu het te lichter hebben. als die last ghedeelt is. onder die ander.

23

Doetstu dit. so sulstu des heren wille veruollen: ende du sulste sine geboden moghen ghedoghen: ende al dit volc sal mit vrede elc tot sijnre stat keren.

24

Doe dit moyses ghehoert hadde. so dede hi al dat hi hem gheraden hadde.

25

Ende hi coes wt naerstighe mannen wt al israhel ende mactese princen vanden volc. tribunen. ende centurionen. ende vijftich heren. ende dekeniers.

26

ende die vonnisten dat volc des heren in allen tiden. Mer so wat hem te swaer was. dat brochten si tot moysen. ende vonnisten allene die lichte saken:

27

Ende moyses liet sinen maech: ende hi keerde weder in sijn lant