Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capittel .ix.

1

DIe here seide tot moysen Ganc in tot pharao: ende segt tot hem. Dit seit die here der hebreuscher god. Laet gaen mijn volc: dattet mi offere sacrificie

2

Ist dattu dat noch veronwaerdes ende duse houdes:

3

sich soe sal mijn hant wesen op dijn ackers. ende op dijn paerden ende op dijn ezels ende op dijn cameels. ende ossen ende scapen: een herde swaer plage.

4

Ende die here sal wonderlike doen tusschen israhels besittinghe

[p. *83]

ende tusschen dier van egipten besittinghen: so dat niet steruen en sal van dien dat die kinder van israhel toebehoert.

5

Ende die here settede die tijt ende seide Morghen sal die here dit woert doen in tlant

6

Dus dede die here des anderen daghes dit woort: ende alle dier van egipten beesten die storuen Mer van die kinder van israhels beesten en starf der geen mit allen

7

Ende pharao sende daer om te besien: ende niet met allen en was ghestoruen van dien dat israhel hadde. Ende pharaonis hert wort verswaert ende hi en liet dat volc niet gaen.

8

Ende die here seide tot moysen ende aaron. Neemt die handen vol asschen wt enen scoersteen. Ende moyses spreidese inden hemel voer pharao:

9

ende op al dat lant van egipten si ghemul. Want het sullen sijn inden menschen. ende inden beesten wonden ende op swellende bladeren: in al tlant van egipten.

10

Ende si namen assche wt enen scoersteen. ende si stonden voer pharao: ende moyses spreidese inden hemel Ende het worden inden menschen ende inden beesten wonden van swellende bladeren:

11

ende die toueraers en mochten voer moyses niet staen om die wonden die in hem waren: ende in al dat lant van egipten

12

Ende die here vraechde pharaonis herte: ende hi en hoerdese niet also die here tot moysen sprac.

13

Echter seide die here tot moysen. Stant vroech op. ende stant voer pharao: ende du sulste tot hem segghen. Dit seit die here der hebreuscher god. Laet gaen mijn volc. dattet mi sacrificere:

14

want dese werf sal ick senden alle mine plaghen op dijn herte. ende op dine knapen. ende op dijn volc op dattu weten suls dat mijns gelijck niet en is in al tlant.

15

Want nu sal ick mijn hant wt steken. ende slaen di ende dijn volc mit gedogen: ende du suls veruaren vanden lande.

16

Want hier om heb ic di geset om dat ic in di tonen sal mine macht: ende om datmen minen naem vertellen mach in al tlant.

17

Houstu noch mijn volc ende en wilstuse niet laten gaen

18

Sich ic sal morghen op dese vre regenen seer vele hagelsteen: ia dat alsulc nye gheen en was in egipten van dien daghe dattet ghemaect was. tot deser tijt toe.

19

Daer om sende te hant nu. ende vergader dijn beesten. ende al dattu inden acker hebste. Want die menschen ende die beesten. ende al dat gheuonden wort daer buyten noch vergadert en sijn vanden ackeren: ende datter die haghel op valt: si sullen steruen

20

So dat een van pharaonis knapen ontsach des heren woert. ende dede vlyen in sinen huysen sijn knechten ende sijn beesten:

21

mer die des heren woert verroekeloesden: si lieten haer knechren ende haer beesten inden acker.

22

Ende die here seide tot moysen. Steec op dijn hant inden hemel. ende het worde haghel in al tlant van egipten: op die menschen ende op die beesten. ende op al dat cruyt vanden velde. in al dat lant van egipten.

23

Ende moyses stac die rue- op inden hemel: ende die here gaf hagel ende donreslaghe ende daer onderlopende blixem op dat lant. Ende die here reghende haghel ende vuer op dat lant van egipten.

24

ende die haghel ende dat vuer. vloghen ghemenghet te gader.

[p. *84]

Ende die hagel was so groet: dat daer te voren nye gheen so groet gesien en was. in al tlant van egipten van dier tijt dat die luyden ghemaect waren

25

Ende die haghel sloech in al tlant van egipten al dat inden acker was: vanden menschen totten beesten Ende die haghel sloech al dat cruyt vanden velde: ende brack al dat hout vanden lande.

26

Mer allene in tlant van gessen daer die kinder van israhel in waren. daer en viel gheen haghel.

27

Ende pharao sende. ende riep moyses ende aaron: ende seide tot hem. Ic heb nu oec ghesondicht Die here is gerechtich: ic ende mijn volc sijn ongerechtich.

28

Bid den here. dat gods donreslagen eynden ende die hagel: dat ic v mach laten gaen ende ghi en sult hier en geen sins langer bliuen.

29

Ende moyses seide. Als ic vter poerten sal wesen ghegaen. soe sal ick totten here mijn handen opsteken: ende die donre slaghen sullen op houden ende die haghel en sal niet wesen: om dattu weten suls dat dit lant des heren is.

30

Want ic weet: dattu ende dijn knapen noch gode den here niet en ontsien.

31

Hier om so was dat vlas ende die gherste ghequetset: om dat die gherste groyende was. ende om dat dat vlas knoppen hadde.

32

Mer die tarwe ende die faerge en waren niet ghequetst: om dat si spadich waren.

33

Ende moyses ghinc wt van pharao. Ende buyten der poerten stack hi sijn handen op totten here: ende die donreslaghe ende die haghel hielden op ende voert meer en drupede gheen reghen opten lande

34

Mer doe pharao sach dat ophielden die donre ende die reghen ende die haghel soe meerde hij sijn sonde:

35

ende sijn herte worde verherdet te sere: ende hi en liet die kinder van israhel niet gaen: also die here dat beuolen had bi moyses hant.