Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)
(2008)–Anoniem Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)– Auteursrechtelijk beschermd1-2IAcob riep sijn zonen: ende seide hem Wordet vergadert iacobs zonen ende hoert israhel uwen vader. Wort vergadert: dat ic v boetscappen mach wat v te gheschien is inden vtersten daghen | |
[pagina *70]
| |
3Ruben mijn eerstgheboren zoon. Du biste mijn starcheit: ende dat beginsel van mijnre droefheit. Eerst in giften: meest in geboden. | |
4Du worts wt gestort als water. Du en moets niet wassen: want du biste ghegaen op dijns vaders bedde: ende du besmettest sijn coetse. | |
5Symeon ende leni broeders: vechtende vaeten der quaetheit. | |
6Mijn ziel en moet niet comen in haren rade. ende mijn glorie en moet niet wesen in haere vergaderinge want in haren toorne so dode si die manne: ende in haren wille so ondergrouen si die muere. | |
7Vermaledijt si haer toerne. want hi is gheduerich ende onwaerdich want si is hert. Ic salse deylen in iacob: ende ic salse stroyen in israhel. | |
8Iudas: di sullen dijn broders louen Dijn handen sullen wesen in dijnre vianden necken: ende dijns vaders zonen sullen di aenbeden | |
9Iudas du biste eens leuwen ionc. Sone mijn du gincste opten roef: du laghes rustende als een leeu: ende als een leuinne. Wie sullen wecken? | |
10Die coninclike ruede en sal van iuda niet genomen worden. noch hertoghe van sijnre dye: voer dat hi comen sal diemen senden sal: ende hi sal sijn ontbeidinc der luyden | |
11Bindende anden wijngaert sijn voelen: ende anden wijnstoc o sone mijn sijn ezelinne. Hi sal sijn stole dwaen in den wijn: ende sinen mantel int bluet der druuen | |
12Sijn oghen sijn schoenre dan wijn: ende sijn tanden sijn witter dan melck | |
13Zabulon sal wonen anden ouer vander zee: ende in stede daer die scepen staen ghereikende tot sydonen. | |
14Ysachar is een starc ezel: leggende tusschen der terminen. | |
15Hi sach die ruste dat si guet was ende dat lant dattet alte guet was ende hij leider sijn scouderen onder om te dragen: ende hi is gheworden dienende den exsisen | |
16Dan sal sijn volc vonnissen: als een ander gegheslacht in israhel | |
17Dan. moet worden een slanghe inden wech ende een cerastes inden pade: bitende des paerts houen dat die opsitter vallet achter waert. | |
18Dijn salicheit sal ick ontbeiden here. | |
19Gad toeghehoert sal voer hem vechten ende hi sal achterwaert toegegort worden | |
20Aser. sijn broot is vet: ende het sal den coninghen weelden gheuen. | |
21Neptalim is een wtghesent hart: ende gheuende spraec der schoenheit. | |
22Een toewassende zoon is ioseph: een toewassende zoen ende schoon van aensichte. | |
23Die dochteren liepen op al die mueren: mer si veronwaerden hem. ende streden: ende si beniden hem ende hadden ghescutten. | |
24Mer inden sterke was sijn boghe: ende die banden van sinen handen ende arme worden ontbonden. biden handen des machtigen van iacob. Van daen is hi herder. wtgegaen steen van israhel. | |
25Dijn vaders god sal dijn hulper wesen: ende die almachtighe sal di ghebenedien mitter benedictien des hemels van bouen. ende mitter benedictien des afgronts die beneden leit mitter benedictien der borsten ende der vrouwen wijflicheit. | |
26Dijns vaders benedictien. sijn vastgheworden mitter benedictien sijnre vaderen tot dat quam die begeerte der eweliker bergen Si moeten worden op iosephs hooft inden top des nazareus: onder sijn broeders. | |
27Benyamin sal wesen een gripen- | |
[pagina *71]
| |
de wolf: des morghens sal hi eten die proeye: ende des auonts sal hi die roue deylen. | |
28Ende alle dese waren inden gheslachten van israhel twaelf. Dit sprac hem haer vader toe: ende hi ghebenedide elken mit proper benedictien | |
29ende hi gheboet hem ende seide. Ic worde vergadert tot minen volke. Begrauet mi mit minen vaderen in die dubbelde spelunc. die in ephron van ethei acker is. | |
30tegen mambre in tlant van chanaan: die abraham cofte mitten acker van ephron van etheo in besittinghe des graues. | |
31Dair grouen si hem: ende saram sijn wijf Ende daer is begrauen ysaac: mit rebecca sijn wijf. Ende daer leyt lya begrauen. | |
32Doe hi die gheboden gheeyndet hadde. daer hi sijn zonen mede leerde. so vergaderde hi sijn voeten opt bedde ende hi sterf ende wort tot sijn volc gheleyt. |
|