Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

Ca .xlviij.

1

DOe dit dus geleden was so wort ioseph gheboetscapt: dat sijn vader siec was. Ende hi nam mit hem twee zonen manasses ende effraym: ende begonst darwaert te gaen.

2

Ende men seide den ouden man. Sich ioseph dijn zoon comt tot di. Ende hi wort ghestarct ende sat inde bedde.

3

Ende doe ioseph tot hem ingecomen was so seide hi hem. Die almachtige god openbaerde mi in luza. die is in tlant van chanaan: ende hi ghebenedide mi ende seide.

4

Ic sal di doen vermeren ende menichfoudighen: ende ic sal di maken in scaren van volc. ende ic sal di dit lant geuen ende dinen zade na di: in eweliker besittinghe.

5

Hier om dijn twe zonen die dij gheboren sijn in tlant van egipten eer ic al hier quam tot di. si sullen mijn wesen effraym ende manasses: sullen mi worden gheacht. als ruben ende symeon

6

Mer die ander die du nae hem winnen

[p. *69]

suls sullen dijn wesen: ende men salse heten mit hare broeders name in hare besittinghen.

7

Want doe ic quam van mesopothamien: so sterf mi rachel dijn moeder in tlant van chanaan: inden seluen weghe. Ende het was tijt van lenten. Ende ic quam in effrata. ende ic begroefse bi den weghe effrathen: die mit enen anderen naem hiet bethleem

8

Doe iacob iosephs zonen sach. so seide hi tot hem. Wie sijn dese?

9

Ioseph antwoerde. Dit sijn mijn zonen: dien mi god gegeuen heeft in deser stat. Ende israhel seide brenctse tot mi: dat icse ghebenedien mach.

10

Want israhels ogen waren verdonkert van groter outheit: ende hi en mochte niet claerlic ghesien. Ende doe hijse tot hem neyghede so custe hijse. ende omhelsdese

11

ende seide tot sinen zoon Ic en bin niet ghehoent van dinen aenscouwen: hier en bouen heeft mi god vertoent dijn zaet.

12

Ende doese ioseph genomen had van sijns vaders scoot. so aenbede hi langes opter aerden:

13

ende effraim settede hi te sijnre rechter ziden dat was tot ysrahels luthter ziden: mer manasses sette hi te sijnre luchter ziden dat was tot sijn vaders rechter ziden: ende hi voechdeese beide ten vader waert

14

Ende israhel stac sijn rechter hant wt. ende leidese op effraims hooft den minsten broeder: mer die luchter hant leide hi op manasses hooft. die eerstgheboren was. Ende hi verwandelde sijn hant.

15

Ende iacob benediede iosephs zonen: ende seide. God in wies aenscouwen onse vaders hebben gewandert abraham ende ysaac: god die mi voede in mijnre ioncheit tot in desen dagen toe:

16

die engel die mi verlost heeft van allen quaden. ghebenedie dese kinderen: ende mijn naem moet op hem aengheropen worden: ende mijnre vadere naem abrahams ende ysaacs: ende sij moeten wassen in menichten op tlant.

17

Ende doe ioseph dat sach dat sijn vader hadde gheleyt sijn rechterhant op effraims hooft: so nam hi dat swaerlick Ende hi begreep sijns vaders hant. ende pijndese hem te heffen. van effraims hooft: ende ouer te dragen op manasses hooft

18

Ende hi seide tot sinen vader. Ten betaemt also niet vader: want dit is die eerstgheboren. Legt dijn rechterhant op sijn hooft:

19

ende iacob en woudes niet doen ende seide Ic weet zone mijn ic weet Dat dese oec wesen sal in volc. ende hij sal worden ghemenichfoudicht: mer sijn minre broeder sal meerre sijn dan hi: ende sijn zaet sal in luyden wassen

20

Ende hi ghebenedide hem in dien tiden ende seide. In di sal israhel worden ghebenedijt: ende men sal segghen God die moet di doen als effraim ende manasses Ende hi settede effraim voer manasses.

21

Ende hi seide tot ioseph sinen zoon. Sich ic sterue: ende god sal mit uwen luyden wesen: ende hi sal v weder leyden tot uwer vaderen lande.

22

Ende geuen di een deel buyten dinen broederen: dat ic van amorreus hant nam in minen swaerde ende in minen boghe.