Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

Ca .xxviij

1

ALdus riep ysaac iacob ende ghebenediden: ende beual hem

[p. *38]

ende seide. En wilt gheen wijf nemen vanden gheslachte van chanaan:

2

mer ganc. ende tide wech in mesopothamia van syrien. tot bathuels huys dijnre moeder vader: ende neem di daer een wijf van labans dochteren dijns oems.

3

Ende die almachtighe god moet di ghebenedien. ende doen wassen ende menichfoudigen dattu sijn moetes in scaren van volc:

4

ende hi moet di gheuen abrahams benedictien ende dinen zade na di: dattu besitten moetes dat lant dijnre pelgrimagie. ende dat hi ghelouet heuet dinen oudeuader.

5

Ende doen ysaac hadde ghelaten doe tide iacob wech in mesophothamien van syrien: tot laban bathuels zone die van syrien was. ende was rebecca sijnre moeder broeder

6

Ende doe easu sach. dat sijn vader iacob had ghebenedijt. ende dat hi hem ghesent had in mesophothamien van syrien. dat hi daer een wijf soude nemen: ende dat hi hem nader benedictien beuolen had ende gheseit. en neem gheen wijf vanden dochteren van chanaan:

7

ende iacob ghehoersaem was vader ende moeder. ende ghegaen was te syrien waert:

8

ende om dat hi oec ghewaer wort dat sijn vader niet gaern an en sach chanaans dochteren:

9

soe ghinc hi tot ysmahel. ende nam te wiue. melech ysmahels dochter die abrahams zoon was nabayoths suster. al sonder die wyue die hi te voren hadde

10

Doe iacob aldus wt bersabee ghegaen was. soe tide hy tot aran waert.

11

Ende doe iacob ghecomen was tot eenre stat. ende hy daer rusten wilde nader sonnen onderganc. soe nam hi vanden stenen die daer laghen: ende leidese onder sijn hooft. ende hi sliep in die selue stede.

12

Ende hi sach in den droem een leder staende op die aerde. ende haer hoecheit rackede den hemel: ende hi sach des heren enghelen al die leder opgan ende ofgaen:

13

ende hy sach den here an die leder leuende ende hi seide hem. Ic bin die here abrahams dijns vaders god: ende ysaacs god. Dat lantscap daer du in slapes. sal ic di geuen ende dinen zade:

14

ende dijn zaet sal wesen als ghemul der aerden. Du suls worden ghebreit ten oesten ende ten westen. noerden ende ten zuden: ende in dy ende in dinen zade sullen worden gebenedijt alle die gheslachten der aerden.

15

Ende ic sal dijn behoeder wesen warwaerts dattu tides: ende ic sal di wederbrenghen in dit lant: ende ic en sal di niet laten voer dat ic voldaen sal hebben alle dat ic gheseit hebbe.

16

Ende doe iacob ontwaec was vander stat daer hy lach ende sliep. soe seide hi. Waerlick soe is die here hier in deser stat: ende en wistes niet.

17

Ende hi ontsach hem ende seide: hoe veruaerlic is dese stat. Hier en is anders niet dan gods huys: ende die poerte des hemels.

18

Daer om stont hi vroech op. ende nam die steen die hy onder sijn hooft gheleit had. ende hy verhieffen in een tytele: ende hi storter olye op van bouen.

19

Ende hi hiete dye poerten naem bethel: die te voeren luza hietede.

20

Ende iacob beloefde ene beloefte ende seide Ist dat god mit mi si. ende hi mi behuet inden wech daer ic in wandele. ende gheeft mi broot te eten. ende

[p. *39]

een cleet an te doen.

21

ende keer ick myt voerspoedicheit weder in mijns vaders huyse: soe sal mi die here in god wesen

22

ende desen steen dien ic verheuen hebbe in enen tytel. sal heten gods huyse: ende van allen dien dattu mi gheuen suls so sal ic di offeren thienden