Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

Ca .xx.

1

ABraham toech van daer in dat suden lant. ende hi woende tusschen cades ende sur: ende hi dede pelgrimagie in geraris.

2

Ende hi seide van sara sinen wiue: het is mijn suster Daer om seinde abimelech die coninc van gerara: ende hi namse.

3

Ende god quam tot abimelech des nachts bi slape: ende seide hem. Sich du sels steruen om dat wijf dattu ghenomen hebs. Want sij heuet enen man.

4

Ende abimelech en hadde haer niet ghenaect. Ende hi seyde. Here: sulstu onwetende gerechtighe luyde doden/1

5

Ende en seide hi mi niet het is mijn suster. ende si seide het is mijn broeder? Ic in die simpelheyt mijnre herten ende in die suuerheyt mijnre handen soe heb ic dit ghedaen

6

Ende god seide tot hem. Ende ic weet dattu dat met simpelre herten gedaen hebste: ende daer bi heb ic di gehoedet dattu tegens mi niet sondigen en soudes: ende ic en liet niet dattu haer ghenaken soudes.

7

Nu hier om so ghif dat wijf weder haren man: want hi is een propheet ende hi sal voer di bidden: ende du sels leuen. Mer en wilstuse niet weder gheuen: so sulstu weten dattu den doot steruen sels du ende alle die dijn sijn.

8

Ende te hant stont abimelech bi nacht op. ende hi riep alle sijn knapen: ende sprack alle dese woerden in haer oren. Ende alle die mannen ontsagen hem seer.

9

Ende abimelech riep oec abraham: ende seide hem. Wat hebstu ons ghedaen? Ende wat hebben wi teghens di misdaen. datstu op mi ende op mijn rijc hebste gebrocht een grote sonde? Du hebste ons ghedaen: dattu ons niet sculdich en waerste te doen

10

Ende echter so vraghede hi ende seide. Wat saghestu dattu dit doen woudes?

11

Abraham antwoerde: ende seide. Ic peinsede in mi. Machscien in dese stat en is gods vrese niet: ende si sullen mi doden om mijns wijfs wille.

12

Ende oec so is sij waerlic mijn suster: mijns vaders dochter. ende niet mijnre moeder dochter: ende ic hebse te wiue ghenomen.

13

Want nae dien dat my god leide wt mijns vaders huys: so seide ic tot haer Dese ontfermharticheyt sulstu myt mi doen. In allen steden waer wij comen sullen: dattu segghen suls dat ic dijn broeder bin

14

Dus nam abimelech scapen ossen knapen ende ioncwiuen: ende gafse abraham. Ende gaf hem saram sijn wijf weder:

15

ende seide. Dat lant is voer v luyden: soe waer dat v ghenoecht daer wone.

16

Ende hy seyde tot saram. Sich ic heb dusent silueren penninghen ghegeuen dinen broeder Dit sal di wesen in een decsel van dinen

[p. *26]

oghen tot allen dien die mit dy sijn: ende so waer dattu waerste verdencke dat tu gegrepen waers.

17

Ende doe abraham bede. So ghenas god abimelech ende sijn wijf. ende sijn ioncwijf ende gebaerde.

18

Want god had ghesloten alle der vrouwen vrouwelicheit van abimelechs huyse: om sarams wil abrahams wijf