Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capittel .xv.

1

ALs dese dingen dus geleden waren soe wort des heren woert tot abram gemaect doer een visioen seggende. En wilt niet ontsien abram. Ic ben dijn beschermer: ende dijn loen is seer groet.

2

Ende abram seide. Here god wat salstu mi gheuen? Ic sal sonder kinder gaen: ende mijn huys procureerres zoon is dese damascus eliezer.

3

Ende abram seide. Mi en hebste gheen saet ghegeuen: ende sich mijn knaep. sal mijn erfgenaem wesen.

4

Ende te hant wort des heren woert te hem ghemaect. segghende. Dese en sal dijn erfghenaem niet wesen: mer die wt dijn lichaem comen sal: salstu hebben tot enen erfgenaem

5

Ende hi leyde hem daer buyten: ende seide hem. Aensich den hemel: ende tellet die sterren of du moghes. Ende hi seide hem. Also sal dijn zaet wesen.

6

Abram gheloefde gode: ende het wort hem gheacht tot gerechticheit. Ende hi seide tot hem.

7

Ic bin die here di v wtleide van hur van chaldea: om dat ic di geuen soude dat lant ende dattu dat besitten sou-

[p. *19]

ste

8

Ende abram seide Here god: waer bi sal ick weten moghen dat icse besitten sal?

9

Ende die here antwoerde hem. Neemt mi een coe die drie iaer out is ende een gheyte van drie iaren: ende enen weer van drie iaren: ende een tortel duue. ende een duue.

10

Ende hi nam alle dese ende deyldese ouer midden: ende hi nam beide die delen ende scheydese die een teghen den anderen in tween ziden Mer die voeghelen en deylde hi niet.

11

Ende die vogelen vielen neder op die crenghen: ende abram veriaechdese daer of.

12

Ende doe die sonne onder ghinc. soe viel vaec op abram: ende groet anxt ende donckerheit viel in hem.

13

Ende hem wort gheseit. Du suls weten voer bekennede. Dat dijn zaet vreemde sal moeten wesen int lant dat sijn niet wesen en sal: ende si sullense tonder doen te dienste: ende sij sullense quellen vier houdert iaer.

14

Ende nochtan sal ic vonnissen den volc die sij dienen sullen: ende hier na sullen si daer wtgaen mit grote goede.

15

Mer du sulste tot dinen vaderen gaen ende in vreeden begrauen in eenre gueder outheit.

16

Want inden vierden gheslachte. sal icse herwaert wederkeren. Want noch en sijn niet voldaen die quaetheden van dien van amorreus: tot desendaghe toe.

17

Doe dus die sonne onder gegaen was. soe wort een doncker donckerheit: ende een ouen roekende openbaerde daer: ende een lamp vuers leet tusschen die delen.

18

In dien daghe maecte god mit abram beloefte seggende. Dijn zaet sal ic dit lant geuen: vander riuieren van egipten totter groter riuieren van eufraten:

19

die cyneen die cynezeen: die cethmonien.

20

ende die etheen. ende die ferezeen: raphaim

21

ende amorreen: ende die chananeen. ende gergeseen. ende iebuseen