Bible in duytsche (Delftse bijbel 1477)

§ Capittel .iij.

1

MEr dat serpent was scalker dan die dieren der aerden alle: die die here god ghemaect had. Ende het seide tot den wiue. Waer om heuet v god geboden dat gi niet en sout eten van alle dat hout des paradijs?

2

Dat wijf antwoerden den serpent. Wij eten vanden vruchten der houten die inden paradise sijn:

3

mer god heeft ons gheboden dat wi niet en eten vanden vruchte des houts dat in midden den paradise is. ende dat wi niet ghenaken en souden: dat wi machschien niet en steruen.

4

Ende dat serpent seide tot den wiue. Gi en sult den doot niet steruen.

5

Want god weet in soe wat daghe gi daer of eten sult. so sullen uwe oghen ondaen werden: Ende gi sult wesen als gode wetende guet ende quaet.

6

Dus sach dat wijf dat dat hout guet was te eten. ende schoen den oghen. ende ghenoechlic van ansien: ende si nam van sijnre vrucht ende ats: ende si gaf haeren man. Ende hi ats.

7

ende haere beider oghen worden ondaen. Ende doe si bekenden dat si naect waren. soe

[p. *6]

naeyden si te gader blader van vigheboem: ende maecten hem ouer decsele.

8

ende doe si ghehoirt hadden des heren gods stemme wanderende inden paradise. ter lucht na middach: soe berchden hem adam ende sijn wijf vandes heren gods aenschijn in midden den houte des paradijs.

9

Ende die here god riep adam: ende seide. Adam waer biste?

10

Hi sprac. Here god ic hoerde dijn stemme inden paradise: ende ic ontsach mi om dat ic naect was: ende berchde mi

11

Die here seide. wie heeft di ghewijst dattu naect waers: sonder dattu hebste ghegeten vanden houte dair ic di of gheboden hadde dattu dair niet of eten en soudes?

12

Ende adam seide. dat wijf dattu mi gaues tot eenre ghesellinne gaf mi vanden houte: ende ic ats.

13

Ende die here god seide totten wiue Wair om deetstu dat? Si antwoirde. Dat serpent bedroech mi: ende ic ats

14

Ende die here seide tot den serpent. Om dattu dit ghedaen hebste: soe selstu vermaledijt sijn onder alle die dieren . ende beesten der airden. Du sels gaen ouer dijn borst: ende du sels aerde eten alle die daghen dijns leuens

15

Die viantscip sel ic setten tusschen di ende twijf: ende tusschen dijn saet ende hair saet. Si sel dijn hoeft vertreden: ende du sels spien na haren versenen.

16

Oec seide hi den wiue Ic sel menichfoudigen dijn catiuicheden. ende dine drachten In pine selstu dine kinderen baren: ende du sels wesen onder des mans macht: ende hi sel heerscapie bouen di hebben.

17

Mer hi seide adam. Om dattu hoers dijns wijfs stemme. ende du aets vanden houte daer ic di of beual dattu niet eten soudes. Soe sel die aerde vermaledijt sijn in dinen wercke.

18

In pinen selstu eten: alle dagen dijns leuens. Die aerde sal di groeyen doren ende distel: ende du selste eten dat cruyt der airden

19

In zwete dijns aensichts soe selstu eten dijn broot: tot dattu sels wederkeren inder airden dair du of ghenomen biste. Want du biste ghemul. ende du sels wederkeren in ghemul.

20

Ende adam heet sijns wijfs name eua: om dat sij moeder wesen soude van alle leuende menschen

21

Die here god maecte oec adam ende sijn wijf pelsen rocke ende cledere ende seide

22

Siet adam is gheworden als een van ons wetende guet ende quaet. Daer om dat hi machschien nv niet en steket sijn hant. ende neme oec vanden houte des leuens. ende eets: ende leuen ewelijc:

23

ende die here god stacse wt den paradise der weldicheit: om dat hi die aerde wercken soude dair hi of ghenomen was

24

Ende hi verdreef dair adam wt: ende hi settede voirden paradijs der weldicheit cherubin. ende een vierich swaert ende veruerlic allesins snidende: om te wachten die wech ten houte des leuens.