De Beweging. Jaargang 15

[p. 326]

Voor 't laatst
Door
Is. P. de Vooys

Al kleiner werd de kring, die naar ons hoorde;

geen echo wierp terug ons stemgeluid

van jong'ren, wien ons woord de poort ontsluit

voor wat in toekomst storeloos bekoorde.

Ons deerde 't niet; want wat een droom beduidt

is lichtend klaar voor 't hart, en nimmer stoorde

der menigt oordeel gulden gloed, die gloorde

om beeld en klank, diep van ons zelven uit.

Niet naar uw wensch misschien, maar toch voor u,

volk van ons bloed, en eend're lust tot leven,

gingen wij vóor in vrij en schoon bewegen.

De stemmen, stom geslagen, zwijgen nu.

Gij weet het nauw, en 't is u al om 't even.

Toch blijft ons hart u en uw hoop genegen.

16 November.