De Beweging. Jaargang 15

[p. 41]

Ontmoetingen en scheidingen
Door
Jacob Israël de Haan

Hij dronk den wijn, ik zag de zonnestralen
Een eeuwig oogenblik verspelen in zijn glas.
Hij zal nooit weten (God weet, waar wij dwalen.)
Dat ik de Dichter van zijn wijnkelk was.

Geen naam, geen woord, ik weet slechts, dat hij lachte,
Hij lachte, toen hij stralend langs mij ging.
Nu, door de dagen en de nachten,
Benart herinnering.

Dat uw huis u bloeiend verwacht,
Nog éénen Dag, nog ééne Nacht,
Dan zijt gij thuis....
Waar de topgetakte boomen
De cypressen, staan te droomen
In de droom van het zeegeruisch:

[p. 42]

 

Rome: scheiden onze wegen,

 

Geef ik u graag groet en zegen,

 

Blijft niets meer dan naam en lach.

 

Waarlijk, Vriend, doet mijn gedicht

 

Niet meer dan zijn vaste plicht,

 

Als het u voor uw genootschap danken mag.

De Eeuwige Stad: o Lied, wat is er eeuwig?
Van Rome naar Jeruzalem reisde ik,
Langs zeeën diep en bergen hoog en sneeuwig,
En vond niets eeuwig dan het Oogenblik.