De Beweging. Jaargang 14

[p. 187]

Gedichten
Door
Marie Cremers

Wij zijn als boomen. - Zaden strooien
wij achteloos, zooals het oogenblik het eischt.
Waar zal de wind die fijne kiemen gooien?
Zij fladderen en zinken naar zijn wil 't hun wijst.

De boom geeft wat hij is - meer kan hij niet -
en argeloos vergaat zijn bloem om vrucht te dragen.
Voor wie? - waarvoor? - de vogel zingt zijn lied
zonder naar wie zijn zang ontroert te vragen.

Wat wij bestemden voor den een, baat vaak den ander.
Het leven neemt en geeft wat ons niet hoort.
Wij lachen, schreien, spelen met elkander,
en strooien zaden - naar 't de wind bekoort.

Rust is slechts in de beschouwing.
Nimmer kan het wisslend leven
met zijn strijd en zijn benauwing
ons de stille vrede geven,
die de wonden heelt.

[p. 188]

 

Niets is mijn! Alleen het beeld

 

dat ik puur uit wat daar speelt

 

langs en door mij, ongewis,

 

in de levenswildernis,

 

is als winst mij toebedeeld.

Een roekloos lied zingt in mijn hart,
dat spot met eigen leven.
De trommels rofflen: - vreugde of smart?
Vooruit! is het woord, als staal zoo hard,
koel en verheven.
Niet omzien! Voorwaarts! is het devies,
en of ik win of dat ik verlies,
ik wil van alle dagen
de wonden dragen.

Een twistgesprek in het gewoel
van andrer meening is niet mijn.
Ik heb alleen mijn stil gevoel,
dat niet gestoord wil zijn.

Ik luister graag,
ik spreek niet veel.
Ik wacht tot ik van binnen hoor
wat zonder omweg antwoord geeft
vast en recht-door.

Vraag mij niet aan de Toekomst te bouwen!
Mijn oog ziet alleen het Heden.
Iedere dag met zijn vreugde en rouwen
overgroeit het Verleden.

[p. 189]

 

Laat mij mijn eigen kleine plicht,

 

die zijn plaats heeft in de rijen

 

van hen die met zekerder gezicht

 

voor de komende wereld strijen.

 

 

 

Door mij heen gaat de groote stroom,

 

die vaart door alle leven.

 

Ik geef mij over. - Kome wat koom!

 

- En mijn hart zal antwoord geven.

 

 

 

Overgave aan het oogenblik

 

is de eenige wijsheid die ik leerde.

 

't Oneindige Leven is grooter dan ik,

 

die alleen zijn leven begeerde.