De Beweging. Jaargang 12

[p. 209]

Een krans voor Virginie Loveling
Door
W.L. Penning Jr.

Welvaak uw dichterwereld in,
Vol kleine hartedieven,
Hoe loofde ik weêrkeer immermeer,
U loven was u lieven.

Zoo las mijn kranke moeder u,
Mijn vrouw ook menigmalen;
En hoorend van uw jaardag nu,
Zie 'k beider blik nog stralen.

Graag drukte ik hier wel menig hand,
Verknocht aan Flaminganten,
Kolommenbouw uit beider land
U wijdend in hun kranten.

En voel 'k niet meê Paul Fredriek's hart
Nu slaan met sneller slagen,
Wijl hem in eenzaamheid en smart
Uw lichtbeeld op komt dagen?

[p. 210]

 

En helpt mij straks een grijze vrind

 

Weêr naar een dicht-top stijgen,

 

Dan streelen ons op Meiewind

 

Uit oude Vlaamsche twijgen

 

 

 

Veel stemmen even klaar als zacht:

 

De treffend sober-schoone,

 

Waardoor ge al drieërlei geslacht

 

Wist roerend meê te tronen.

 

 

 

Fijnst-kleine schepping is me úw boek

 

En 't Zusterboek gebleven,

 

Van greep zoo ongemeen als kloek

 

In 't algemeene leven.

 

 

 

Hoort gij om eenvouds tooi en toon

 

Kind der natuur u noemen,

 

Hoe mogen we u, om álle schoon,

 

Kunstpriesteresse roemen!

 

 

 

*

 

 

 

Mêevierend uwe tachtig jaar,

 

Vèr staan we als feestgenooten:

 

Zuid-Neêrland neme een sluipkans waar,

 

't Noord - vindt de grens gesloten.

 

 

 

‘Bestel me in Gent!’ smeekt hulde en dank,

 

De Post bromt: ‘Onbereikbaar!’....

 

Wellicht Gijzelf naar 'k hoop niet krank,

 

Doch Vrijheid - op de lijkbaar?....

 

 

 

Terugziend, tot op prilsten dag,

 

Ervaart ge een Kroondag - droever

 

Dan angstgedachte ooit Treurdag zag

 

Langs heel uw levensoever.

[p. 211]

 

‘Al kan geen Vlaamsche ziel geknecht

 

Tot buigend Ja en Amen,

 

U roepen we op voor ieders recht -

 

Leeuw aller vol'kren samen....’

 

 

 

Zoo zucht ge, en geeft uw feest teloor;

 

Dien zucht, o lieve grijze!

 

Hoor 'k donk're wereldwolken door

 

Van 't Zuid naar 't Noorden reizen.

 

 

 

Geen grens ook die de Erin'ring stuit;

 

Haar volgend, slaan we uw dicht op;

 

En daar - God zegen u - daaruit

 

Gaat al nog heerlijk licht op.

 

 

 

Beleef gij, óverleef nog lang

 

Gods uur van Vrede en Vrijheid;

 

Op de offergraven wijde úw zang

 

's Lands droefheid, fierheid, blijheid.

 

 

 

*

 

 

 

Gedachtnis - ook aan Rosalie

 

Wijde uwen dag intusschen;

 

In onverbreek're harmonie

 

Gedenkt gij Zusterkussen.

 

 

 

Usaam beschreef me eens Frans de Cort,

 

Wiens geest blijft medewaken,

 

Droef spottend dat mijn Krans verdort

 

Eer 'k tot een kans kan raken.

 

 

 

‘Fluks in den arm neem 'k Pol de Mont,’

 

Kwam dwaas in me op te wellen.

 

‘“Meê-onbereikbaar”’ klaag 'k al rond....

 

Dicht'res, naar wie 'k geen bode vond,

 

Goeds - moge u God bestellen!

Rijswijk (bij den Haag) 17 Mei 1916.