De Beweging. Jaargang 11

[p. 175]

Boekbeoordeelingen

Fewish Ideals and the War¹⁾.

Schrijver van dit vlugschrift is Lucien Wolf, Vice-President of the Jewish Historical Society of England. Tot den oorlog toe leidde Wolf de uitgave van het anti-Russische weekblad ‘Darkest Russia’. Meermalen is Wolf als leider van dit Weekblad opgekomen voor de belangen van Russische ballingen en gevangenen. Enkele malen mocht ik die taak met hem deelen. Thans behoort Wolf tot de vijanden van Duitschland en kan hij niet anders doen dan eene overwinning van Rusland wenschen. Jewish Ideals and the War: het is te bitter daarover thans iets te denken en te schrijven. Het hoogste ideaal van het Joodsche Volk was eenheid. Eerst: eenheid van verlangen en van streven in alle landen der ballingschap. Dan de eenheid van het herwonnen bezit in Palestina. Een naam blijft voor altijd de belichaming dier eenheid: Theodoor Herzl en wie Herzl zegt, zegt Zionisme. Wat zal er na den oorlog van onze eenheid over zijn? Feit is, dat thans in alle strijdende landen de Joden zich het meest-vaderlandslievend van allen toonen, ofschoon wij geen enkel beter belang hebben bij de overwinning van eenig land over eenig ander land.

De bedoeling van Wolf is aan te toonen, dat de Duitsche geest volkomen in strijd is met de Joodsche geest en dat wij dus niet moeten wenschen, dat Duitschland niet verslagen worde. Drie schrijvers acht Wolf aansprakelijk voor den tegenwoordigen geest in Duitschland: Treitschke, Nietzsche en Hegel.

1) Uitgegeven door ‘The Central Committee for National Patriotic Organisations’ te Londen.

[p. 176]

Het verschil tusschen hunne Duitsche geest en de Joodsche ziet Wolf hierin, dat naar de Duitsche opvatting de mensch er is voor den Staat, naar de Joodsche de Staat er is voor den mensch. De Joden waren een vredelievend volk. Niet de veroveraar David stichtte de tempel, maar de wijze dichter Salomo.

Treitschke was niet alleen de prediker van de opperheerschappij van Duitschland, maar ook de vader van het antisemitisme. In Treitschke en zijne leerlingen ziet Wolf de geestelijke bedrijvers der Russische progroms. Het vlugschrift van Wolf is knap geschreven en met overtuiging. De oorlog heeft de behoefte doen ontstaan aan zulke vlugschriftjes. Merkwaardig hoe de schrijvers zich wennen in weinig bladzijden veel te zeggen. Maar het pijnlijke is dit: dergelijke geschriften van Duitsche Joden zijn ook knap geschreven en met overtuiging. En van Fransche Joden ook. En van Russsische ook. En van Hongaarsche, en van Italiaansche, ook, ook, ook. Maar Joodsche Joden zijn er niet.

Jacob Israël de Haan.