De Beweging. Jaargang 8

[p. 85]

Aan den bode van het lot
Door
W.L. Penning Jr.

Met toorts en domper beide,
Bestellend goed en kwaad,
Zeg, bode! aleer 'k moet scheiden -
Hoe 't met de reekning staat.

Met gulle korf gekomen,
Met dievezak me ontgaan,
Gunt ge ouderdom zijn droomen,
Zijn tweedehands-bestaan.

Geen nood voor jacht door 't leven,
Nu 't dwarrelt om mij heen;
Vol pijn in 't nauw gedreven,
Ontkom 'k in mijn verleên.

In spijt van somb're schimmen,
Dool 'k als naar húis door 't oord,
Waar ongeduld ging klimmen,
En moeheid wordt bekoord.

Hier wenkt met lachende oogen,
Hier groet met blijden mond,
Wat elders droef gebogen
Voor mijn verbeelding stond.

[p. 86]

 

Hier is 't, waar tranen spreken

 

Te rein voor klaag-geluid,

 

Dat zon nog door komt breken -

 

Groei tusschen 't puin ontspruit.

 

 

 

Met huis en hof en dreven

 

Zonk blóei den bodem in,

 

Maar wortelvast gebleven

 

Is de oude levenszin:

 

 

 

Die droomt zich 't huis herrezen,

 

Het stroom-diep overbrugd, -

 

Als liet zich 't lot belezen

 

Door zoete' erinrings-zucht!....

 

 

 

Bode! enkel dingtaal sprekend,

 

Koelweg bij lots-bestel

 

Ons vreugdelicht ontstekend

 

Of 't dempend op bevel, -

 

 

 

U houdend van den doove,

 

Berecht ge uw stomme rol;

 

En schuld, op 't lot geschoven,

 

Schuift ge af - beteeknisvol!

 

 

 

Te kort vóór de afreis gis ik

 

Hoe 't met de reekning staat;

 

Als vrijgeleide mis ik

 

Den kwijtbrief daar 't om gaat.

 

 

 

Uw vord'ring wacht op 't scheiden;

 

En 'k peins, - of bede aan wal,

 

Om werk aan de overzijde,

 

Voor borgtocht gelden zal?