De Beweging. Jaargang 8

[p. 72]

Olijven
Door
Fernand Mazade

Of gij de helling van de berg beboomt,
Of volgt de lijn van zee, rivier of beek,
Of gij een graf dekt of een tempel zoomt,
Door u verlokt, door u bekoort de streek.

Uw blaadren bleek en teer, lenig en kort,
Zijn van het licht doordrongen en de wind;
En zelfs uw wortels gaan, door zon bestort,
Boven den bodem waar uw wil ze windt.

En door uw stam die knoestig is en streng
En in uw fijne en edele getwijgt
Stijgt gulden vloeistof, vet, gezond en wrang,
Waaruit uw vrucht de aardsche geheimen krijgt.

En die geheimen, door de zon verhit,
Worden voor ons verrukte schouwen klaar:
Wij zien ze spruiten uit de lampepit
Aan huiselijken haard of op 't altaar.

Olijven die het voorgebergt bekroont,
Olijven van ros veld en groene steê,
Olijven die Athena mint, gij toont
U ons als 't zinnebeeld van roem en vreê.

(Vertaling van Albert Verwey).