De Beweging. Jaargang 6

[p. 69]

Zwervers
Door
Is. P. De Vooys.

Mijn zang zeurt zoet om steun van stell'ge maat,
als moede zwerver, die zijn passen telt,
daar meer dan lust in rust, hem 't weten kwelt
hoe ginds in hoogsten nood te wachten staat

schuwschreiend kind, door 't loerend oog ontsteld
van zin'lijk volk langs avondlijke straat,
dat tuchtloos greinst en spottend snijdend praat.
Als stadslicht aan de lucht dreigt dat in 't veld,

waar eenzaam ligt mijn weg door 't avondkil
van grauwen regendag; de natte landen
omdampen 't slijkrig pad, waar 'k beef en ril

door 't moedloos moe zijn, meer nog door de schande,
dat 't liefste bleef in diepsten nood verlaten.
Zang steun mijn gang met luide en vaste maten.

[p. 70]

2

 

Hoe zou ik, schoonheid, tot u durven naad'ren.

 

Ben ik geen zwerver in bestoven kleed,

 

die zich te zeer onooglijke' arme weet,

 

en daarom wijkt van blijden die vergaad'ren

 

 

 

tot avondfeest van zang, waar gondel gleed

 

naar ouden bouw, wiens lijn als levende aad'ren

 

veelkleurig licht ontgloeit; waar strooibloemblaadren

 

begroeten 't spel, dat ik omzwervend meed.

 

 

 

Kasteelplein wijd, fluweel en zijden waden

 

bekoren 't kleurgrage oog, gezangen ruischen

 

om teed'rer liefde schoon teer te doen raden.

 

 

 

Ik vlood naar zee, wier branding 'k hoorde bruisen

 

in 't eenzaam duin, als ver en verder klagen

 

van wie u, schoonheid, niet te naad'ren wagen.

Toen kwaamt gij beiden, laat me U vrienden noemen;
zwervers als ik, door zwerver's nood geplaagd.
Hoe vaak werdt gij, die 't leven luttel vraagt
dan zon en frissche wind en akkerbloemen,

door wreed seizoen geteisterd; ach wie vraagt
van 't weeldrig volk, die zich kunstzinnig roemen,
naar nijd'ge wespen die uw pijn omzoemen
als gij in zon de zwaarste lasten draagt.

[p. 71]

 

Gij kwaamt en zongt uw lied'ren als verhalen

 

van open schoonheid, die ons blij verscheen,

 

en liet uw stemmen juichend rijzen, dalen.

 

 

 

Wat deert het wie u hoort. 'k Zie luistraars geen.

 

'k Zie u, en volg u, 'k moet tot u behooren.

 

Wij zwervers zingen schoonheid's verre koren.