De Beweging. Jaargang 6

[p. 268]

De forellenvisscher
Door
Albert Verwey.

Werp uw snoer op den stroom en vertrouw dat de buit
Bijt, door de gunst van een god.
Of hij de angelroe spant - vier de koord verder uit! -
Haal hem aan of geef schot.

De morgen blinkt frisch op het golfgrage meer,
De berken staan groen aan den rand,
De boot schiet vooruit, wiegelt zacht heen en weer,
Waar het zuigt, eer het stort, houdt ze stand.

Als een vlinder die boven hem lokkenden mond
Van een bloem, zich zwevend houdt,
Zijn angel dan boort naar den zoeten grond, -
Roover die roerloos schouwt -

Zoo hangt ge en uw hakende snoer snelt weg
In de kolkende kloof, in de voor,
Waar de vlugge forel rond uw kloek overleg
Dartelt en spoedt in zijn spoor.

[p. 269]

 

Zwier uit nu de lijn, als de middag genaakt:

 

Zij kringt in bevalligen boog

 

Over 't glad-stille vlak, tot ze in 't klotsen geraakt -

 

De golf om u heen spat hoog.

 

 

 

De wind wakkert aan en een daavren begint

 

Waar de stroomval den schietstroom verzelt.

 

Waar de spar met zijn wortels granietblokken bindt

 

Vaart ge in het botsend geweld.

 

 

 

Op en neer, hoog en laag, tot ge 't steken ontschuil'

 

Van de zon die zijn hitte op u blaakt.

 

Zie een kleine forel, in dien koeleren kuil,

 

Verliefd op uw lokaas geraakt.

 

 

 

Werp hem weg: hij zal, zij 't met doorboorde lip,

 

Vroolijk zijn visschebestaan

 

Genieten, een kleurige flonkerstip

 

Langs donkre en bewogen baan.

 

 

 

Vaar voort: in de nachten van 't noorden zijn

 

De heemlen als dagen hel,

 

Zij houden aldoor hun zilvren schijn

 

En bevende stralenspel.

 

 

 

Vaar voort: als 't geschal van den val u verrast

 

En de sparren duistren naarvoor,

 

Houd alleen met uw handen de angelroe vast,

 

Zit rustig en leen uw oor

[p. 270]

 

Aan alle geluiden, zonder dat

 

Uw hart één even trilt:

 

Achter u zit wie 't waterpad

 

Kent en geen woord verspilt,

 

 

 

De Roeier die heel de Kumene:

 

Stroomval, versnelling en meer,

 

Kent, en dat meer gelijk een zee,

 

Waar ge komt, en waart weleer.

 

 

 

De Roeier voor wien ge een werktuig zijt,

 

De boot, gij, hengel en snoer,

 

Hij stuwt en stuurt met sterk beleid,

 

Hij, even wijs als stoer.

 

 

 

Wees onvervaard: als op den dag,

 

Zwart en katoogen-groen

 

Het water kolkt: zijn valsche lach

 

Zal u geen hinder doen.

 

 

 

Als mot en vleermuis rond u zwermt,

 

Een oboe krijt van ver,

 

Gediert uit bosch en kreken kermt, -

 

Vergeefs zoekt ge ééne ster, -

 

 

 

Rust dan in hem: hij brengt u wel

 

Langs afgrond, kolk en kaap, -

 

Ge zijt uit op de vangst van de groote Forél

 

En ge vangt hem, half in slaap.