Van de Zee-koe, Zee-kalf, en Zee-haes.
DE Zee-koe is een groot gedrocht, dat sterck, wreet en boos van aert is, en jongen die haer gelijck zijn, voortbrenght, doch niet boven twee, en ten meestendeel niet meer dan een, ’t welck sy vierighlijck bemint, en sorghvuldighlijck met sich leydt, werwaerts sy oock in zee swemt, of haer gangh op aerde neemt. Sy draecht haer vrucht tien maenden langh; en men heeft bevonden door ’t afhouwen van de staert, dat dit beest somtijts hondert en dertigh jaren geleeft heeft. Het is een groote roover van Haringh, want het swemt aen de netten, in de welcken de Haringh met sijn vinnen of kaecken, of met eenigh ander deel des lichaems gevanghen wordt, ende verslint de een na den ander, jae sodanigh dat’er weynigh in de netten blijven hangen. Men bevint dat’er verscheyde geslachten van Zee-hasen in de groote Zee gevonden worden. Maer hy gevangen zijnde, wort terstont uyt vermoeden van vergift, los gelaten, om dat hy eenighsins den Haes gelijck is. Hy heeft acher ’t hooft vier pennen, twee welkers bewegingen naer de lankheyt van de visch is, en desen zijn langh, gelijck d’ ooren van een Haes; ende twee welckers beweginghen van de rugh nae de diepte van de buyck des Vischs is, met de welcken hy de last van sijn hooft ophout. Dese Haes wort in Zee schrickelijck, en op ’t landt gelijck een Haes, bevreest en bloode bevonden, soo dat men op het Landt daer niet voor vreest.
Auteursrechtvrij