Beschryvinge van de Noordtsche landen, die gelegen zijn onder den kouden Noordt-Pool, als Denemarcken, Sweeden, Noorweghen, Finlandt, Laplandt, Godtlandt, Poolen, Pruyssen, Ys-Landt, &c.

Waer in verhaelt werdt de verscheydenheyt der coopmanschappen, en kleedinge der inwoonderen. Mitsgaders: eenighe ureemdigheden die men aldaer te lande vindt, soo van beesten, voogelen, vissen, en zee-monsters

Van de Swaert-visch, Eenhoorn en Saegh-visch.

DEwijl dese wreede Visschen in de wateren der Noordsche Landen gevonden worden, soo is ’t niet meer dan reden, dat ick die by d’ andere Zee-gedrochten voegh. Want de Swaert-visch is een dier, dat geen ander dier gelijckt, dan in eenighe deelen met de Walvisch. Hy heeft een schrickelijck hooft, gelijck dat van de Nacht-uyl, een diepe en holle mondt, als een afgrondt en wel, daer mede hy de genen, die hem aenschouwen, verschrickt en op de vlucht drijft, schrickelijcke ooghen, een scherpe rugh, die gelijck een swaert opgeresen, en een beck die met een swaert gewapent is. Hy komt dickwils aen de Noordtsche stranden, gelijck roovers en schadelijcke gasten, om de genen die hem voorkomen, altijdt te beschadigen, met de sche-

[p. 29]

pen te doorbooren, en te doen sincken. d’ Eenhoorn is een Zee-gedrocht dat een groote hoorn aen ’t voor-hooft heeft, daer mede hy de schepen die hem voorkomen, kan deur-booren, en een groote menighte van menschen doen vergaen. Maer Godts goetheyt heeft de scheepslieden met hulp-middelen hier teghen versien. Want hoe wel dit beest schrickelijck wreedt is, so geeft echter sijn traegheyt, die seer groot is, aen de genen die voor hem bevreest zijn, middel van te ontvluchten. De Saeghvisch is oock een Zee-gedrocht dat groot van ligchaem is, en op ’t hooft een harde kam als een getande saegh draeght. Dese visch onder scheepen swemmende, doorsnijdt de selven, op dat hy als het waet daer in loopt, en de menschen verdrencken, sich met hun lichamen versaden sou. Daer is noch een ander geslacht van Saeghvisschen, die sich teghen de zee-varende lieden oprechten, en die de schepen vier of vijf mijlen vervolght hebbende, heel vermoeyt in het water sincken. De visschers met het swaert der Orcken, dat op de rugh uytsteeckt, gequetst zijnde, vallen dickwils in onmacht, gelijck sy oock, door d’ aenroeringh van de Loligo de handt gevoeloos naer sich trecken.