Berlijnse liederenhandschrift

[fol. 68v]

LXIV.

* Menigher seit, ich ben arm van gÜede,
Hij zeyt wal waer; ich bin doch rijch van moede.
Ich weys, das hogher moyt
ys wel besser dan goet.

Hogher moyt die wenchet
in der hertz miin.
Ich wil in vruden bliven,
ia bliven,
och zich bedinchet
miins hertz troesterin.
Zi kan miin leyt verdriven,
Daer op zo wil ich willentliichen warten.
Wert mir eyn vrientlich gruetzen van der tsartzen,
das weer eyn vruden vont:
geblÜemet zi die stont,
stont!

Ich wilde, das alle ioncfrouwen
onde reyne vrouwen tsaert
erkenden vyl der trouwen.
Zo muchten zi wal scouwen
die truwe oph rechte vaert.
[...............]
des hem anlachen,
van cleynen dinghen groetz reden machet.
Daer voer hoet dich mit trouwen,
met truwen.