De Belgische Illustratie. Jaargang 15

De grootste diamanten.

De grootste der gekende diamanten zijn vooreerst: de Groote Mogol, die niet minder dan 279 karaat weegt en zoo wat 24 millioen fr. waard is, doch men weet niet recht meer waar hij zich bevindt: No 2 is de Orloff, die in de kroondomeinen van Rusland berust en oorspronkelijk uit Perzië is.

Deze steen vormde weleer het oog van een indisch afgodsbeeld. Men weet niet hoe dit kostbaar oog in het bezit kwam van een opperhoofd van Afghanistan; doch een zoodanige verkocht hem, en ook andere steenen, voor 50.000 piasters aan eenen Armeniër, Shafrass genaamd, die op zijne beurt voorstellen van verkoop deed aan de keizerin van Rusland, Katharina II.

Shafrass was niet alleen geld- maar ook eerzuchtig; hij vroeg eene aanzienlijke som in geld en daarenboven brevetten van adel voor hem

[p. 77]

en zijne familie. Die eischen waren echter van zoo grooten omvang, dat het russische hof weigerde, en eerst toen de Armeniër diep in schulden stak en zijne schuldeischers hem ongenadig achtervolgden, werd hij handelbaarder. De Orloff kwam eindelijk in Katharina's hand voor 2,400.000 fr., een jaargeld van 15.000 fr. en.... een adelbrief.

De diamant van Toskane weegt 139 karaat en is de eigendom der oostenrijksche Kroon.

kleine wilddieven. narr c.h. böker.

De Regent is tegenwoordig in Frankrljk, doch zal nu weer door een indisch vorst gekocht worden, die er, zegt men, zijn geliefden olifant mee versieren zal, nadat de steen jaren lang tusschen de fransche kroondiamanten geschitterd heeft. De Regent weegt 136.7 karaat; hij is afkomstig uit Indië en zou door Pitt, grootvader van lord Chattam, aldaar voor een kleinen prijs, aan een indisch koopman afgetruggeld zijn.

Thomas Pitt beweerde echter dat een in landsch koopman hem dien diamant had aangeboden en hij zijne waarde niet schatten kon. Na lang onderhandelen zou Pitt hem ongeveer voor een half millioen gekocht hebben, waarna hij nog overde 100.000 fr. betaalde om den steen te laten slijpen. Later werd de steen gekocht door den prins van Orleans, destijds regent van Frankrijk; hij betaalde hem 3 millioen fr. Hoe het zij, dit vraagpunt, zoowel opzichtens den eersten als den tweeden koop, is in het duistere

[p. 78]

gehuld, en Pope, de engelsche dichter heeft ten dezen opzichte, Thomas Pitt erg gehekeld en hem zoo wat als ‘dief’ gescholden.

Verder bestaat nog de Ster van het Zuiden, die 153½ karaat weegt, in 1853 in Brazilië gevonden werd, in 1855 te Parijs in de wereldtentoonstelling schitterde en nu nog aan de kroon van Brazilië toehoort.

De Kohinoor, de berg van het licht, is de eigendom der koningin van Engeland. Bij de verovering der Shiks viel hij in de handen der Engelschen. Geslepen weegt die steen nog 103 karaat. Die bewerking had te Amsterdam plaats. In grootte, zegt het Boek der Uitvindingen komt hij den blauwen Diamant van Hope nabij. Deze weegt echter slechts 77 karaat; doch wegens zijne geheel eenige heerlijke blauwe kleur, is zijne waarde niet te berekenen.

De Keizerin Eugenie weegt 51 karaat; de Pigot, of Loterij-diamant telt 47 karaat en was vroeger in het bezit van den onderkoning van Egypte. Zijn eerste naam kreeg hij van den naam des lords, die hem mee uit Indië bracht; zijn tweede werd hem gegeven omdat zijn eigenaar hem voor 7 à 800.000 fr. in verloting bracht.

De russische kroon is eigenaar van de Poolsler, die 40 karaat weegt. De Sancy heeft het gewicht van 33 karaat en is citroengeel. Hij hoorde eens toe aan Karel-de-Stoute, die dezen schat bij zich had in den slag van Nancy, waar de vorst den dood vond. Een zwitsersch soldaat vond den steen en verkocht hem voor ongeveer 2 fr. Na rechts en links in verschillend bezit te zijn geweest, onder ander in Portugal, waar koning Antonio hem voor 200.000 frs. verkocht aan een fransch koopman, viel hij in de handen van Sancy, wiens naam hij nog draagt.

Hendrik III eichte den steen tot onderpand, toen Sancy als gezant naar Soluthurn ging. De bediende, die de kostbaarheid moest overbrengen, werd echter door roovers aangevallen en vermoord; doch hij had den tijd gehad den diamant in te slikken en dit aan zijne gezellen mee te deelen.

Sancy deed het lijk openen en vond inderdaad den steen terug. De Sancy is de eigendom geweest van de engelsche kroon, en kwam eindelijk in de handen van Lodewijk XIV.