De Belgische Illustratie. Jaargang 14

Van alles, voor allen.

Behandeling der pootaardappelen. - Het is eene oude ondervinding dat aardappelen, die gekiemd hebben en vóór het pooten van de kiemen moesten ontdaan worden, minstens 10 procent minder vrucht geven dan die, welke niet gekiemd hebben. Heeft men de knollen twee of drie malen van de kiemen moeten ontdoen, dan is het verlies natuurlijk nog grooter en kan wel 50 procent bedragen. Het komt er derhalve vooral op aan het kiemen te beletten, hetgeen echter in warme kelders niet altijd doenlijk is.

Daarom verdient het aanbeveling, de tot pooten bestemde knollen in goed verzekerde droge kuilen te laten overwinteren, of, zoo men de aardappelen in den kelder bewaard heeft, ze dan zoo spoedig mogelijk daaruit te nemen en op een luchtige plaats dun uit te spreiden. Tegen nachtvorsten kunnen ze dan door een bedekking met stroo beschermd worden. Zoo de aardappelen hierdoor een weinig verdorren, worden zij er toch niet te minder om. Integendeel, de ondervinding leert, dat zij daardoor niet alleen beter tegen de guurheid van het weêr bestand worden, maar ook meer opleveren.

Een groote fout is het, juist de kleinste knollen tot pootaardappels te bewaren, daar deze in den regel minder vruchten geven en licht neiging tot ziekte hebben. Dit verschijnsel laat zich hierdoor verklaren, dat de kleine knollen gewoonlijk niet tot volslagen rijpheid zijn gekomen, minder zetmeel bevatten en over het algemeen geen voldoende kracht bezitten, om eene gezonde nakomelingschap voort te planten.

De geschikte tijd tot verven. - Over het algemeen beschouwt men het voorjaar en den zomer als den meest geschikten tijd om het woonhuis hetzij van buiten, hetzij van binnen van een nieuwe verflaag te voorzien, en wel omdat de verf in die jaargetijden sneller droogt. Zeker oostenrijksch blad beweert echter dat de winter daartoe een veel beter gekozen tijdstip zou zijn, en verzekert zelfs dat als men 's winters verft de verf zich tweemaal langer goed zal houden, dan wanneer men het 's zomers zou doen. Juist het langzamer opdrogen der verf maakt deze harder en beter tegen de invloeden van het weêr bestand. In den zomer daarentegen trekt de olie, die de verf bevat, te snel in het hout. Het hout zuigt ze als een spons op met het gevolg dat het bindmiddel in de verfstof verloren gaat en het loodwit droog aan de oppervlakte kleeft. Vandaar dat het spoedig bladdert, springt en afvalt.

Zuiveren alcool te beproeven. - Thans iets voor de distillateurs of voor ieder, die met alcolische vloeistoffen te maken heeft. Wil men onderzoeken of eene hoeveelheid alcool ook met water is aangelengd, dan giet men een scheutje daarvan met eenige watervrije kopervitriool ondereen. Bevat de alcool werkelijk geen water, dan mag het zout niet blauw gekleurd worden; krijgt het daarentegen eene blauwe tint, dan is ze met water gemengd. Wil men absoluut watervrije alcool verkrijgen, dan voege men er onder voortdurend schudden zoolang kopervitriool bij, als het zout bij de proefneming nog blauw wordt, en distilleert ze vervolgens.

Eene merkwaardige parijzer nijverheid.- Voor eenigen tijd deelden wij meê uit welke eigenaardige bestanddeelen men in de zuidduitsche fabrieken tabak en sigaren wist te maken. Te Parijs weet men langs een nog merkwaardiger weg tabak te verkrijgen en ze voor het vijfde van den gewonen prijs in den handel te brengen.

Meer dan vijfhonderd personen vinden uitsluitend hun bestaan in het verzamelen der weggeworpen eindjes sigaar, die zij des morgens vroeg op de boulevards, in de straatgoten, op vuilnishoopen, kortom, overal vinden. Die bijeen verzamelde eindjes worden vervolgens aan opkoopers verkocht, die in dat artikel vooral ook met koffiehuisbedienden zaken doen. Een ieverig verzamelaar kan met dat werk gemiddeld vier of vijf franken daags verdienen.

De oogst ondergaat daarna eenige kunstbewerkingen en komt ten laatste tegen den bovengemelden civielen prijs opnieuw in den handel. Een statisticus heeft berekend dat de opbrengst der gevonden sigaren-eindjes te Parijs in één jaar niet minder dan 750.000 franken bedraagt.

Vetplakken uit papier te verwijderen. - Niets ontsiert een boek- of plaatwerk meer dan een vetplak, en over het algemeen houdt men een dergelijke plak voor onuitwischbaar. Toch is dit niet het geval; wanneer men de plak eerst door middel van een fijn penseeltje met gerectificeerde terpentijngeest bevochtigt, en als deze droog geworden is, de sporen daarvan door eene bevochtiging met een weinig wijngeest wegneemt, wordt het papier gemakkelijk en met weinig kosten geheel gezuiverd.