De Belgische Illustratie. Jaargang 14

Van alles, voor allen.

Waarom de bijen in het donker werken. - Het is bekend dat de bieën de cellen in hare korven altijd volkomen van het licht afsluiten; maakt men raamkens in den korf, dan haasten zij zich die oogenblikkelijk te stoppen. Een amerikaansch geleerde is er in gelukt de reden daarvan op te geven en wel door eene ontdekking, die tevens verklaart, waarom de honing in den aanvang vloeibaar is en later verdikt. Dit verdikken wordt uitsluitend te weeg gebracht door den invloed van het licht. Genoemde geleerde had eene hoeveelheid honing in flesschen gedaan en eenige daarvan aan het licht blootgesteld, terwijl de andere in het donker werden gehouden. Toen hij na eenigen tijd de flesschen onderzocht, bevond hij dat de honing in de flesschen, welke voortdurend in het donker gestaan hadden, vloeibaar was gebleven, terwijl hij in de andere flesschen verdikt was. Deze merkwaardige ontdekking helderde de angstvallige zorgvuldigheid op, waarmede de bieën den honing voor den invloed van het licht beschermen. Die diertjes wisten sedert eeuwen bij instinct, wat de mensch slechts door eene toevallige ontdekking te weten kwam.

Besmetting door leesbibliotheken. - Een amerikaansch geneesheer, Dr. Haines, is door een aantal waarnemingen tot het besluit gekomen, dat bij het heerschen eener ziekte in eene stad de besmetting zich bijzonder gemakkelijk voortplant door middel van boeken en tijdschriften, die in verschillende gezinnen circuleeren. In verscheidene steden heeft hij opgemerkt dat bij het woeden van vlekkentyphus de nieuwe ziektegevallen zich telkens voordeden in gezinnen, waar men dergelijke boeken gebruikt had. Bij eene pokkenepidemie in de stad Little-Rock (Staat Arkansas) nam hij hetzelfde waar, om welke reden hij den raad geeft dergelijke bibliotheken van tijd tot tijd te doen desinfecteeren. Zelfs al heerscht er in eene stad op het oogenblik geene besmettelijke ziekte, dan kunnen de boeken toch in het een of ander gezin smetstoffen hebben opgedaan, die zij in verschillende gezinnen zouden kunnen verspreiden en daardoor juist eene epidemie in het leven roepen

Glazen spoorwegbalken enz. - Sedert eenigen tijd bedient men zich in Engeland met goed gevolg van gehard glas tot vervaardiging van dwarsbalken onder spoorbanen. De bruikbaarheid en betrekkelijke goedkoopheid van dit nieuwe materiaal heeft aanleiding gegeven tot het nemen van proeven met het doel om ook voor andere constructies van het glas gebruik te maken, en de engelsche ingenieur Burnell stelt thans voor ook waterleiding-, gas-, draineer- en andere buizen en zelfs metselsteenen uit glas te vervaardigen. Omtrent die proeven deelt de Tägliche Rundschau de volgende bijzonderheden mede:

In de Society of Arts te Londen werden onlangs merkwaardige bewijzen gegeven van de weêrstandskracht van bijzonder geprepareerd glas. Toch zijn de studiën betreffende de veerkracht en taaiheid der verschillende glassoorten nog te weinig gevorderd, om met juistheid te kunnen zeggen welk gebruik er in de toekomst nog van glas gemaakt zal kunnen worden. Van de glazen spoorwegbalken, die om hunne nieuwheid groote opmerkzaamheid getrokken hebben, is te verwachten dat zij zich even goed zullen houden als ijzeren. De ijzeren klampen, die rood gloeiend in het nog vloeibare glas worden aangebracht, hechten er zich stevig in vast, zoodra dit bekoelt. Voor het springen van zulk eene verbinding behoeft men niet te vreezen, daar de uitzettings-coëfficiënt van glas slechts weinig van dien van ijzer verschilt. Naar het gewicht berekend komt het glas even duur als gegoten ijzer; maar daar het glas slechts een derde van de zwaarte van ijzer heeft, zijn de kosten van glas, tot zekere doeleinden aangewend, toch aanmerkelijk minder dan die van gegoten ijzer. Glazen spoorwegbalken zouden ongeveer slechts een derde gedeelte kosten van den prijs van ijzeren balken.

Wijn- of vruchtvlekken uit linnen of zijden stoffen te verwijderen. - Daartoe schaaft men een stuk beste zeep af en kookt dit met een weinig regenwater tot eene dikke pap, die men op de vlekken aanbrengt, waarbij men er tevens wat gewreven potasch over strooit. Vervolgens spreidt men de stof op een bleekveld uit en laat het daar 24 uren liggen. Is het goed droog geworden, dan besprenkelt men het met regenwater en wascht het uit.