De Belgische Illustratie. Jaargang 14

Van alles, voor allen.

Extract van visch. - Ieder kent het zoogenaamde Liebig's vleeschextract; doch extract van visch is, voor zoover wij weten, nog iets nieuws. Een zweedsch ingenieur, met name Sahlström, is op het denkbeeld gekomen dit te vervaardigen, vooral uit stokvisch en zeekreeften, en heeft daarbij vooral het oog op landen, die arm aan visch zijn en waar hij voor zijne producten een goeden aftrek hoopt te vinden.

Door zijn extract in water op te lossen en daaraan eenige groenten en kruiden toe te voegen, moet men een voedzame en smakelijke soep verkrijgen, die in niets bij de uit Liebig's extract bereide behoeft achter te staan.

Sahlström stelt dat extract ook verkrijgbaar in den vorm van koeken, die uitstekend geschikt zijn ter proviandeering van het leger en de vloot, en in heet water opgelost, eene heerlijke erwtensoep opleveren. Zij bestaan uit gedroogd en uitgestoomd visch- extract, met erwtenmeel vermengd.

Wanneer het waar is wat sommige geleerden zeggen, dat namelijk stokvisch meer voedsel bevat dan biefstuk, dan bestaat er kans dat het vischextract van Sahlström opgang zal maken, te meer daar het ons op de vastendagen eene soep belooft, die met vleeschsoep kan wedieveren.

Nog eens over sucade. - Men herinnert zich het antwoord, dat wij voor eenigen tijd hebben gegeven op de vraag van een onzer inteekenaren, wat sucade is. Naar aanleiding van hetgeen wij bij die gelegenheid, op het gezag van speciaal daarover handelende werken, omtrent de sucade hebben meêgedeeld, ontvangen wij thans een schrijven van een ander inteekenaar, den heer J.J., confiseur te H. Volgens hem is de sucade niet afkomstig van citroenen of oranjeappelen, maar van meloenen. Deze vruchten worden, als zij rijp zijn, geplukt, vervolgens in grootere of kleinere stukken gesneden, naar gelang de vrucht grooter of kleiner valt, daarna geconfijt, eindelijk gecandeerd en voor de verzending ingepakt. De meloenensoort, hiertoe het best geschikt, is de zoogenaamde noir des Carmes, die een dik vleesch en eene prachtig groene schil heeft en in Zuid-Frankrijk en Italië geteeld wordt.

Als den besten vervaardiger van sucade beveelt de heer J.J. na veertienjarige ondervinding den heer Enrico Torelli te Livorno aan.

Ten slotte deelt de heer J.J. nog mede dat er behalve meloenen ook citroenen en oranjeappelen gecandeerd worden, waardoor echter geen sucade verkregen wordt, maar eene goedkooper lekkernij, die dikwijls voor sucade in den handel gebracht wordt. Voor licden, die geen verstand van sucade hebben, is het moeielijk de echte sucade van de gecandeerde citroenen en oranjeappelen te onder scheiden. Toch is dit onderscheid gemakkelijk aan te geven, daar de vruchten bij het confijten haar vorm behouden. Nu is de citroen ovaal, de oranjeappel rond en de meloen langwerpig, doch groot van stuk, zoo dat men aan die vormen de echte sucade onderkennen kan.

Eene gewichtige ontdekking voor de kristelijke kunst. - Een spaansche Jesuïet, pater Moga y Mora, heeft eene ontdekking gedaan, die voor de kristelijke kunst van het hoogste belang is. Bij een bezoek aan het heiligdom van Onze Lieve Vrouw van Linares in de provincie Cordova, heeft hij ontdekt dat de aldaar vereerde madonna een bewonderenswaardig beeld is uit de twaalfde eeuw. Nadat hij den kostbaren mantel, waarmeê het beeld bekleed is, had laten wegnemen, kon hij voor eene commissie, uit leden van het katedraal kapittel en van verschillende kunstlievende genootschappen samengesteld, en door den bisschop voorgezeten, aantoonen dat de madonna van Linares eene Onbevlekte Ontvangenis is van de byzantijnsche school. In een discussie, die drie uren duurde, weêrlegde pater Moga met evenveel geleerdheid als welsprekendheid al de bedenkingen, die men tegen zijne ontdekking kon inbrengen. Het blijkt dat het bedoelde beeld hetzelfde is, dat de heilige koning Ferdinand aan de stad Cordova ten geschenke gaf.

De ontdekking is des te merkwaardiger, daar men tot heden geen ouder beeld van de Onbevlekte Ontvangenis kende dan uit de vijftiende eeuw.

Een mariabeeld op de bouwvallen van den toren van babel. - Bovenstaande ontdekking herinnert ons een eigenaardig feit, dat wij dezer dagen in een fransch missieblad vermeld vonden. Door den overste van het klooster der Carmelieten te Bagdad is een beeld der H. Maagd geplaatst op den hoogsten top der bouwvallen van den toren van Babel. Deze ruïnen vormen een heuvel, waarop zich een stuk muur verheft, dat tot heden aan de verwoesting der eeuwen heeft weêrstand geboden.

Boven op dien muur verrijst thans het beeld der Moedermaagd, gelijk een wegwijzer in de woestijn, zoo dat de reiziger, welke die eenzaamheid doorkruist, reeds van verre door de Haven der Reizenden bemoedigd wordt.

De tempel van salomon gerestaureerd. - Nu wij toch met overblijfselen uit het verleden bezig zijn, is het hier juist de plaats om te spreken van het plan, dat de sultan van Turkije heeft opgevat, om de nog bestaande bouwvallen van den tempel van Salomon te restaureeren, het daarvoor gelegen plein van puin te zuiveren en het daardoor een beter aanzien te geven. Op bedoeld plein staat, zoo als men weet, ook de Omar-moskee, die over een jaarlijksch inkomen van 360.000 franken beschikt. Deze som, die tot dusverre grootendeels naar Constantinopel stroomde, zal nu tot die herstellingswerken gebezigd worden. Reeds onder den vorigen sultan was men met die werken begonnen, doch in den laatsten tijd had men ze laten rusten, tot dat de oostenrijksche kroonprins Rudolf bij zijn bezoek aan Jerusalem zijn spijt te kennen gaf, dat men er meê had opgehouden. Oogenblikkelijk daarop gaf de sultan last dat de werken hervat zouden worden, en thans gaan zij naar wensch vooruit.