De Belgische Illustratie. Jaargang 13

Merkwaardigheden op het gebied van wetenschap, nijverheid en kunst.

INHOUD: Het electrisch licht in dienst der fotegrafie. - Telegrafische fotografie. - fotografieen te kleuren.Kunstmatige diamanten.

Als ge uw portret laat maken, kies dan vooral een helderen zonnigen dag uit, dus luidt de raad, dien men algemeen aan hem ten beste geeft, die van plan is zich te laten photographeeren. En inderdaad, zonder helder zonlicht verkrijgt men nooit eene goede photographie; de omtrekken blijven onduidelijk en vaag en de tinten vloeien in een.

Maar in ons nevelachtig landeke, met zijn allergrilligst klimaat, heeft men de zonnige dagen zoo maar niet voor 't bestellen, en 't is honderd tenen één, dat, wanneer men er eenmaal zijn zinnen op gezet heeft, 's maandags zijn portret te laten maken, de hemel van maandag tot zaterdag met de dikste wolken zal bedekt zijn.

In geen ander land - het nevelen-eiland aan gene zijde van het Kanaal uitgenomen - bestaat misschien zulke groote behoefte aan een goeden plaatsvervanger voor de zon als juist in de Nederlanden; dit zullen alle onze fotografen zonder aarzeling toegeven, en daarom is het te verwachten, dat zij spoedig gebruik zullen maken van het middel, hun door den berlijner fotograaf Van Ronzelen aan de hand gedaan en dat hen in staat stelt het zonlicht bij hun arbeid te missen.

Sedert lang heeft men tot wetenschappelijke doeleinden het electrische licht in plaats van dat der zon aangewend om afbeeldingen te verkrijgen van plaatsen, waar de stralen van het koesterend hemellichaam niet kunnen doordringen, zoo als onderaardsche spelonken, tunnels, het inwendige van gebouwen enz. De beelden, die men langs dezen weg verkreeg voldeden, wel aan het wetenschappelijk doel, dat men er zich meê voorstelde, maar waren overigens lang niet volmaakt, en in ieder geval kon de fotografie bij electrisch licht niet aangewend worden tot het maken van portretten.

Eerst in den laatsten tijd is het bovengenoemden fotograaf gelukt, door eene bijzondere inrichting het electrisch licht ook tot het fotografeeren van personen te doen dienen. Onze gravure op bladzijde 248 geeft eene aanschouwelijke voorstelling van de manier, waarop Van Ronzelen hierbij te werk gaat. Niet de geheele inrichting is op onze afbeelding zichtbaar; wij vertrouwen echter dat de lezer onze beschrijving voldoende zal kunnen volgen.

In den kelder van het huis is eene electrodynamische machine van Siemens & Halske geplaatst, die in beweging wordt gebracht door een beweger van vier paardenkrachten, afkomstig uit de fabriek van gasbewegers te Deutz, en door de stedelijke gasleiding gevoed.

De stroom, die in deze machine wordt ontwikkeld, wordt door de beide geleiddraden naar de electrische lamp gevoerd, die op onze afbeelding zichtbaar is, en op de eerste verdieping op een beweeglijken ijzeren standaard is geplaatst. Daardoor kan men den persoon, wiens portret verkregen moet worden, in het behoorlijke licht plaatsen.

Maar daar de rechtstreeksche electrische verlichting te diepe schaduwen zou geven, wordt het licht door een parabolischen spiegel, die achter de lamp geplaatst is, naar een metalen scherm tegen de zoldering teruggekaatst, dat, van binnen wit geverfd, als reflector dienst doet. Dit scherm, van ongeveer anderhalven meter middellijn, is aan het plafon vastgemaakt, het loopt op metalen rails en kan daardoor gemakkelijk in die stelling gebracht worden, dat het getemperde licht op het gelaat van den te fotografeeren persoon valt.

Het electrisch licht wordt daardoor aanzienlijk in sterkte verminderd, daar het zonder de weêrkaatsing met 3000 waskaarsen zou gelijk staan en thans maar den glans van 2100 waskaarsen verspreidt; de kracht van het rustige en helderwitte licht is echter nog ruimschoots voldoende, om een krachtig negatief beeld op het gelatine-plaatje te werpen, welks scheikundige behandeling geheel dezelfde is als bij de gewone manier van fotografeeren.

De op deze manier verkregen portretten geven aan die, welke in het helderste zonlicht vervaardigd zijn, noch in duidelijkheid en scherpte der lijnen, noch in fijnheid van tinten, noch in levendige warmte van toon het minste toe.

Het behoeft nauwelijks gezegd te worden, welke voordeelen de fotografie bij electrische verlichtingen moet opleveren voor gevallen, dat de afbeelding noodzakelijk bij avond of nacht moet genomen worden; niet minder gewichtige diensten kan de nieuwe manier van fotografeeren bewijzen bij het maken van reproducties, uitsluitend tot nijverheids-doeleinden.

Nog in een ander opzicht is in den laatsten tijd de electriciteit ten bate der fotografie aangewend. Door een engelsch natuurkundige

[p. 244]

namelijk, den heer Snelford Bidwell, is een toestel uitgedacht, waardoor hij met behulp van verscheidene der nieuwste uitvindingen op het gebied der electriciteit, fotografieën kan vervaardigen van voorwerpen, die zich op zeer groote afstanden bevinden.

de lieveling der kinderen.

Hij noemt zijne uitvinding telegrafische fotografie en moet er reeds tamelijk zuivere afbeeldingen van zeer verwijderde voorwerpen mede verkregen hebben. De inrichting van zijn toestel vinden wij echter nog niet beschreven, waarom wij er voor heden van afstappen, ons voorbehoudende er later op terug te komen.

't Zou een heele aanwinst zijn voor de geïllustreerde nieuwsbladen, wanneer zij langs telegraphischen weg in een oogenblik afbeeldingen konden krijgen van het tooneel eener belangrijke gebeurtenis, zoo als bij voorbeeld de aardbeving van Casamicciola, den moord op den czaar, enz.

Wij deelen hier en passant een hoogst een voudig middel meê, om fotografieën met waterverven te kleuren, dat wij dezer dagen in een duitsch tijdschrift zagen meêgedeeld.

Men bestrijke eerst de fotografie met glycerine, waarbij men er vooral op dient te letten, dat geen stores of vezeltjes zich aan het papier vastzetten. Vervolgens late men de fotografie vier uren lang zorgvuldig drogen, waarna men er de kleuren onder aanwending van gomwater zoo vet als men wil op kan aanbrengen.

In onze artikelen over den diamant en zijne bewerking, verzekerden wij dat het de wetenschap tot heden nog niet gelukt was uit zuivere koolstof

[p. 245]

kunstmatig een diamant te doen kristalliseeren.

Thans zijn wij genoodzaakt die woorden in te trekken. Wij lezen toch in het Journal of the Soc. of Arts, dat het een geleerde te Glascow zou gelukt zijn kunstdiamanten te vervaardigen.

Voor eenigen tijd werd het zelfde beweerd van een engelsch ingenieur, den heer Mac-Tear, die er in gelukt heette te zijn koolstof of carbon te doen kristalliseeren. Maar de door hem verkregen kristallen bleken niet bestand tegen het onderzoek waaraan de geleerde heer Maskelyne ze onderwierp; de kunstmatige diamanten bezaten volgens hem geene enkele eigenschap van het natuurlijk edelgesteente.

De diamanthandelaars zullen zich op dat bericht wel in de handen gevreven hebben, maar blijkt de mededeeling van het bovengenoemde blad juist, dan zal hunne vreugde van korten duur zijn. Het Journal of the Soe. of Arts toch bevat een brief van professor Maskelyne zelf, waarin gezegd wordt, dat een ander geleerde, de heer Ballentin Hannay van Glascow er werkelijk in gelukt is echte diamanten te vervaardigen. De kristallen, die hij aan het onderzoek van den heer Maskelyne heeft onderworpen, hebben de zelfde eigenschappen als de natuurlijke diamant, zoowel met betrekking tot het lichtbrekend vermogen als de buitengewone hardheid; zij bekrassen gemakkelijk den saffier en kunnen even als wezenlijke diamanten verbrand worden,

lente.