[Nummer 26]
Eugeen Verboeckhoven.
In de laatste jaren zijn vele oude beroemdheden in kunst en wetenschap van het toneel verdwenen: Onlangs stierf ook de heer Eugeen Verboeckhoven, de oudste onzer meesters in de schilderkunst. Hij had den ouderdom van 82 jaren bereikt.
Eugeen Verboeckhoven was een beeldhouwerszoon, en het is gewis aan deze bijzongerheid te danken dat hij in dit kunstvak zeer ervaren was. Inderdaad de kunstenaar was bestemd om zijn vader op te volgen, doch de kleuren trokken den zoon aan, en hij is een dierenschilder geworden, wiens naam door eene europeesche faam omgeven is.
eugeen verboeckhoven.
Weinige schilders werkten met zoo veel gemakkelijkheid als hij; weinigen werkten zoo veel en weinigen werkten zoo laat in hun leven, want veertien dagen vóór zijnen dood schilderde Verboeckhoven nog aan een doek, dat hij echter niet heeft kunnen voltooien.
Niet zelden werkte de kunstenaar in gezelschap met een ander kunstenaar van talent, den heer Verwee, die de landschappen maalde welke hij met dieren stoffeerde.
Eene bijzonderheid die niet zonder waarde is, wordt door zijne biographen vermeld: even als Conscience, Van Rijswyck en anderen nam Verboeekhoven in 1830 het geweer op en streed meê om tot de scheuring der Nederlanders te geraken. Zijn tijdgenoot Wappers, die later het tafereel de barrikade schilderde, gedacht zich die bijzonderheid en deed zijn vriend als vrijwilliger op het doek figureeren.
Eene andere bijzonderheid is deze, daar hij het tegenovergestelde werkte als gewoonlijk gedaan wordt, zoo begon hij eene schilderij in eenen hoek en niet te midden; zoo schilderde hij van een dier eerst de achterpooten om eindelijk aan den kop te geraken.
Aan eer en onderscheiding heeft het den beroemden man niet ontbroken. Hij was lid van de koninklijke Akademie, kommandeur der Leopoldsorden en ridder van een aantal andere orden.