Gezicht op Pozzuoli bij Napels.
Pozzuoli is eene italiaansche stad met ongeveer dertienduizend inwoners, in de nabijheid van Napels aan den oever der zee gelegen. Zij werd reeds in het jaar 522 vóór Christus gesticht en Putioli genaamd, naar het groot aantal putten en minerale bronnen, die in den omtrek gevonden werden.
Ten tijde der romeinsche keizers was zij zeer bloeiend; hare uitstekende badinrichtingen lokten er vele vreemdelingen heen, maar ze werd lang zamerhand geheel verwoest door aardbevingen, de uitberstingen van den Vesuvius en de invallen der barbaren.
Nog heden ziet men te Pozzuoli vele prachtige overblijfselen uit haar bloeitijd, onder anderen: de ruïnen van een amphitheater, dat even groot was als het Coliseum te Rome; een uitgestrekte overwelfde waterleiding; de overblijfselen van een tempel, die een meesterstuk van bouwkunst moet geweest zijn, enz.
Het schilderachtigste gedeelte der stad is dat waarvan wij eene afbeelding geven. Alle huizen, op onze gravure zoo zonderling gegroepeerd voorgesteld, zijn in de nabijheid der haven aangelegd op de overblijfselen van een havenhoofd, dat Caligula daar ter plaatse liet bouwen, om het geweld van den golfslag te breken en de schepen meerder veiligheid te verschaffen; dat havenhoofd draagt nog heden den naam van brug van Caligula. Ten noorden van Pozzuoli bevindt zich een meer, dat uit een uitgebranden krater gevormd en door een bosch van kastanjeboomen, wijngaarden en oranjeboomen omringd is. Het is meer dan 50 meters diep. De berg Nicova, die in het jaar 1538 in een enkelen nacht ontstond, vulde voor een gedeelte het meer Lucrino, vermaard om zijne oesters.
Auteursrechtvrij