Het beeld van den H. Petrus in de Sint-Pieterskerk te Rome.
In de schoone basiliek van Sint-Pieter te Rome staat tegen den laatsten pilaar rechts van het middenschip een groot beeld in brons van den prins der apostelen. Het stelt den H. Petrus voor in zittende houding, met kort, dik haar en de sleutels des hemels in de hand. De gelaatstrekken zijn krachtig en dragen den stempel van verheven ernst, gelijk men op de gravure zien kan.
Het is niet met zekerheid bekend, wie de maker van dit beeld geweest is, doch algemeen neemt men aan, dat het onder de regeering van paus Leo I, omstreeks het jaar 440 na Kristus, door een keizer van het westersch-romeinsche rijk aan de St.-Pieterskerk ten geschenke is gegeven. Onder de groote menigte kunststukken die het Vaticaan bevat, neemt het een voorname plaats in. Het karakter der oude kunst spreekt er in al zijn zuiverheid uit, en de beroemde schilder Michel Angelo, die er meermalen een schets van maakte, bewonderde het dan ook zeer. Het gezicht heeft overigens tot model gediend voor de meeste latere afbeeldingen van den apostel.
Een tijd lang bevond zich het beeld in 't klooster van sint Martijn, dat aan het Vaticaan paalt, doch na de voltooiing van den koepel der St.-Pieterskerk werd het door paus Paulus V op zijn oude plaats hersteld.
Ten allen tijde zijn de pausen en de inwoners van Rome er zeer aan gehecht geweest. Gregorius de Groote noemde het: ‘het voorwerp van de ieverzuchtige genegenheid der Romeinen,’ en er gaat dan ook geen dag voorbij zonder dat men den rechter voet van het beeld komt kussen. Sinds eeuwen wordt op die wijze in de Eeuwige Stad aan den H. Petrus hulde gebracht, en ten gevolge daarvan zijn de teenen van het beeld, niettegenstaande het van brons is, reeds bijna half afgesleten.