De verrassing.
Hein Burgers blijft nog altijd hoog geëerd in de parijsche salons, en zoo als de parijsche kunstcritici hem noemen, den schilder van de verschillende aandoeningen die het menschelijk hart kunnen beroeren. Zijn veelzijdig talent heeft echter niet alleen bij figuren stilgestaan, maar ook de oude grijze muren van een of ander kasteel, waarop de natuur haar invloed heeft doen gevoelen door ze te bezaaien met mos en glimmend groen, hebben in hem zulk een trouwen nabootser gevonden, dat het wel niet anders kan of zijne schilderijen, waarop beiden aanwezig zijn moeten de aandacht trekken.
Dit is het geval met zijne Verrassing, welke wij thans weêrgeven. De ingang van het kasteel, waar hij de beide wachtende personen geplaatst heeft, dagteekent van zeer verre tijden. Op den muur schieten wilde ranken uit en geven hem den aanblik van een gebloemd tapijt, op de schoonste wijze bezaaid met levendige bloemen, zonder dat daardoor het karakter van den muur verloren gaat. De jonge dame wacht eene geliefde bloedverwante op, om haar met gelukwenschen te verrassen en niet alleen de bloemtuil van het kleine meisje, maar ook de houding, de gelaatstrekken, in één woord alles getuigt van het doel waartoe die personen hebben post gevat.