De Belgische Illustratie. Jaargang 11

[p. 201]

[Nummer 26]

De kathedraal van Doornik.

De kerk waarvan wij in dit nummer eene afbeelding geven, wordt onder de merkwaardigste van ons land gerekend, en zij heeft dit evenzeer te danken aan hare schoonheid als aan de herinneringen welke er zich aan vastknoopen en de hooge oudheid waarop zij roemen kan.

Toen de Noormannen, die gevreesde Vandalen uit de negende eeuw, in 882 de stad Doornik bemachtigden, richtten zij er de grootste verwoestingen aan, en het is te begrijpen dat zij in de eerste plaats de hand sloegen aan de Onze-Lieve-Vrouwe-Kerk, welke sedert twee eeuwen allengs vergroot en verfraaid was geworden, dank zij de zorg van bisschoppen als den H. Eleuthurus, Medardus en Eligius.

Omstreeks twintig jaren was de stad niets meer dan een puinhoop, en toen zij langzamerhand herbouwd werd, verrees op de plaats waar de oude kathedraal gestaan had, een nieuwe tempel, die uit een bouwkundig opzicht van geen beteekenis was en dan ook wellicht niets gemeen gehad heeft met de tegenwoordige hoofdkerk, waar-

de kathedraal van doornik.

[p. 202]

door hij verdrongen werd. Deze dagteekent van de elfde eeuw, met uitzondering van het hoogkoor, dat in de dertiende eeuw gemaakt werd.

De tempel, welke eene lengte van 130 en eene breedte van 60 meters heeft, is deels in romaanschen, deels in ogivalen stijl opgebouwd. De beuk is naar den eersten, het koor in den twee den stijl. Het koor is ten minste 100 voet hoog, en verwekt door de lichtheid zijner kolommen bij den aanschouwer inderdaad verbazing en ontzetting. Niets prachtiger in België dan dit gedeelte dezer kerk.

Moeielijk zou het overigens zijn den machtigen en tevens weldadigen indruk te schetsen die op het kristelijk gemoed wordt te weeg gebracht door den aanblik van het bijna onafzienbaar ruim, dat in drie beuken verdeeld is en, ter zijde gezien, met zijne twee rijen van 40 pilaren, aan een bosch van zuilen doet denken. Wij vergenoegen ons met te zeggen dat dit wonder van gemengde bouwkunst te gelijk een grootsch en diep godsdienstig karakter heeft. Schoon van latere dagteekening, past het koor zeer wel bij het overige gedeelte van het gebouw; het is 60 meters lang bij 27 meters breed, en zou door de grootte zijner afmetingen, gevoegd bij de stoutheid zijner bouwing, op zich zelf een kerk kunnen vormen.

Het inwendige der kathedraal prijkt met een aantal voorwerpen van hooge kunstwaarde. Op het hoogzaal onder anderen vindt men een kolossaal beeld van den H. Michaël die den duivel neêrvelt - een werk van Lecreux; voorts treft men er verscheidene kostbare schilderijen aan, als een Vagevuur van Rubens, een Kristus van Quinten Matsys, en een Kruisiging van Jordaens; een ivoren Kristus-beeld van Duquesnoy siert het hoofdaltaar en in de schatkamer wordt een kazuifel bewaard dat den beroemden aartsbisschop van Canterbury, den H. Thomas à Beeket, heeft toebehoord, die in het jaar 1165 te Doornik verblijf hield.