[Nummer 21]
Eene sleêvaart in Rusland.
Sleêvaarten houden is een genoegen dat wij, bewoners der gematigde luchtstreek, slechts zelden kunnen smaken. Al vertoont de winter ook somtijds zijn wit sneeuwkleed aan onze oogen, het verdwijnt weêr te spoedig dan dat wij aan zoodanige tochten zouden kunnen denken.
In de landen die in dit opzicht meer begunstigd zijn, is de sleê gedurende verscheidene maanden het voornaamste middel van vervoer. De Russen die in de nabijheid der steppen wonen, hebben er eene bijzondere liefde voor. Met een gevoel van zalig genot laten zij zich in hunne lichte sleden, met ongelooflijke snelheid, door hunne vlugge paarden meêvoeren.
Het gebeurt somwijlen, dat het voertuig omvalt, zoo dat de eigenaar er van, op alles behalve aangename wijze, over de harde sneeuw tuimelt, doch zulke ongevallen loopen meestentijds zonder ernstige gevolgen af en oefenen dan ook niet meer invloed uit dan een onpasselijkheid op een jongen die voor het eerst gerookt heeft. Het paard schijnt de liefde van zijn meester voor deze tochten te deelen, want vroolijk hinnikt het wanneer het zijne eerste stappen op de onmeetlijke vlakte zet en legt in één uur bijna evenveel afstand af als de spoortrein.
eene sleêvaart in rusland.
Auteursrechtvrij