De Belgische Illustratie. Jaargang 11

Parijs en de wereldtentoonstelling.

X.

‘Hebt gij reeds een bezoek gebracht aan de fransche kroondiamanten?’ vroeg mij de ingenieur, sedert de kennismaking in de Crêmerie en het gemeenschappelijk eten van de meloenschijven, in de Halles Centrales, voor goed mijn tochtgenoot op de wereldtentoonstelling geworden.

‘Ik heb er meermalen langs gewandeld, maar de massa bezoekers en de barsche gezichten der policie-agenten, die als Cerberi den schat bewaken, schrikten mij af,’ antwoordde ik; ‘daarenboven....’

‘Ik weet wat gij zeggen wilt,’ viel de Franschman mij in de rede, ‘voorwerpen, wier waarde minder in de kunst dan wel in de verbeelding bestaat, lokken u niet aan, ik begrijp zulks; maar dit is nog geen reden om een zoodanig bezoek te verwaarloozen, te minder daar de gelegenheid zich niet licht meer zal voordoen, nu ons volk zijn vorsten verdreven en alleen de diamanten behouden heeft.’

‘Ja, ja, wij moeten die diamanten zien,’ meende op zijne beurt mijn landgenoot, de notaris van Nergenshuizen; ‘wat zou mijn vrouw zeggen, zoo ik haar bij mijn terugkomst er geen beschrijving van geven kon!’

Wij bevonden ons vlak voor den hoofdgevel van het tentoonstellingspaleis en dus in de nabijheid van de kostbare uitstalling; binnen een paar minuten waren wij op vijf schreden het fraaie achthoekige paviljoen met zijn donkerrood fluweelen bekleedsels en sierlijke gouden franjes, maar daarom nog niet het doel van onzen tocht - de kroondiamanten - genaderd. Integendeel, het bleek, dat die laatste vijf schreden het moeielijkst gedeelte van den arbeid waren. Het paviljoen, waarin de schatten der fransche kroon achter groote glazen vitrines bewaard worden, is door een stevig hekwerk omringd met een smalle opening voor den ingang even als voor den uitgang. In zijn gewone voortvarendheid poogde de notaris door de lange rij der bezoekers heen te breken en zoodoende met één slag het moderne heiligdom binnen te treden, doch op eene barsche wijze werd hij door den aan den ingang wacht houdenden policie-agent terug gestooten, zoodat hij genoodzaakt werd zich aan de achterste rij der bezoekers aan te sluiten en met hen queue te maken. Van toen af ging de optocht voetje voor voetje, soms zelfs in het geheel niet voort, zoodat het een volslagen kwartieruurs duurde, alvorens wij den zuurzienden policie-agent voorbij en het ijzeren hek binnen waren. Thans bevonden wij ons in de onmiddellijke nabijheid dier begeerlijke schatten, die echter gezamenlijk in een miniatuurkoffer zouden plaats kunnen vinden. Wij hadden thans voor ons tal van grootere en kleinere diamanten, gedeeltelijk los op den fluweelen grond liggende, gedeeltelijk in gouden en zilveren sieraden gevat. Diamanten oorhan-

[p. 36]

gers, hals- en paarlsnoeren, diademen van brillanten, schitterende sterren blonken ons tegen en betooverden meer door hunne ongewone schittering dan door hunne kunstwaarde. Eenzaam en verlaten lag in een groote vitrine een losliggende diamant, als een vorst uit het verre Oosten, die geen mededinger naast zich duldt. Geen wonder, het is de beroemde Regent, de koning onder de diamanten, waarvoor men eenige jaren geleden alle kleine vorstendommen van Duitschland had kunnen aankoopen, een diamant, die alleen eene waarde van zeven millioen franken vertegenwoordigt

Wij hadden echter den tijd niet ons in deze verbazende rijkdommen te verdiepen, want het herhaalde Circulez, messieurs! der bewakers noodzaakte ons tot aanhoudend voortgaan, zoodat wij al spoedig het traliehek verlaten hadden en nog slechts uit de verte Frankrijks kroonschatten konden bewonderen.

de verloofde van den kruisridder, naar mevr. f. schneider.

‘Hoe schoon, hoe heerlijk!’ hoorde ik eene dame in de nabijheid, die, naar mijn oordeel, nochtans reeds voldoende met goud en edelgesteenten beladen was, tot haren echtvriend zeggen.

‘Toe, papa, koop mama zoo'n parelsnoer.’ vleide een achtjarig meisje, dat de verbindingsketen vormde tusschen beide echtelingen, ‘en mij een paar oorbellen.’

De man zeide niets, maar hij keerde zich snel om en ging met groote stappen naar eene minder gevaarlijke uitstalling, waar hij niet langer

[p. 37]

aan dergelijke verleidelijke aanvragen blootstond.

‘Die blinkende steenen daar worden zorgvuldig genoeg bewaakt,’ sprak de notaris, met een ontevreden blik op den policie-agent, die hem een half uur geleden zoo onzacht had teruggewezen.

‘Geen wonder,’ antwoordde de ingenieur, ‘die hand vol voorwerpen vertegenwoordigen eene waarde zoo als men zelden bijeen ziet. Verbeeld u eenige karvrachten zuiver goud op den publieken weg uitgestort, zoudt gij niet meenen, dat deze eene zorgvuldige bewaking behoefden?’

‘De vergelijking gaat niet op, neef,’ meende de notaris.

‘In allen deele,’ hervatte de Franschman; ‘is deze uitgestrekte vestibule, met zijne duizenden wandelaars per uur, niet gelijk aan een openbaren weg met eene zeer drukke passage bovendien, terwijl deze kostelijke steenen tegen minstens 12.000 kilo's goud of niet minder dan 175.000 kilo's zilver konden ingeruild worden, daar de waarde der gezamenlijke kroondiamanten op 35 millioen franken geschat wordt?’

wereldtentoonstelling te parijs. - het chineesch paviljoen.

De notaris boog voor deze welsprekende cijfers het hoofd en moest in zich zelven erkennen, dat het strenge consigne der parijsche agenten van policie een noodzakelijk kwaad was.

‘En nu naar het paviljoen van den prins van Wallis,’ sprak thans de ingenieur, nadat wij nog een paar minuten, ieder in zijne eigene gedachten verdiept, over de kroondiamanten hadden nagedacht

Het paviljoen van den prins van Wallis bevindt zich in de onmiddellijke nabijheid; in een paar stappen waren wij er.

‘De engelsche kroonprins schijnt Frankrijk een goed hart toe te dragen,’ hervatte de Franschman met ingenomenheid; ‘dezer dagen heeft hij herhaaldelijk Parijs bezocht en de collectie, door hem ingezonden, is verreweg

wereldtentoonstelling te parijs. - het paviljoen der vereenigde-staten.

[p. 38]

de kostbaarste van alle overige inzendingen. Gij weet, dat ze bestaat uit de geschenken, welke de prins voor een paar jaar bij zijne overzeesche reis uit Indië heeft meêgebracht?’

Die geschenken bleken bij nadere bezichtiging recht vorstelijk te zijn; uitgestrekte vitrines waren opgevuld met de kostbaarste voorwerpen, waarbij de uitgebreide wapenverzameling de hoofdrol speelt. Het is inderdaad verwonderlijk, hoe de indische vorsten en rijksgrooten den engelschen troonopvolger meenden te moeten overladen met eene ontzaglijke hoeveelheid karabijnen, pistolen en sabels. Wilden ze er den prins bedektelijk aan herinneren, dat Indië wapenen genoeg voortbrengt en dus hunne hulp verre van te versmaden is, waartegen het engelsche Gouvernement in ruil den Hindoes en vooral den vorsten de meest mogelijke vrijheid behoorde toe te staan? In ieder geval echter is die collectie wapenen zeer merkwaardig; de lange karabijnen, niet ongelijk aan de schietwapenen der Arabieren, zijn bijzonder fraai gedamasceerd; de loopen, zoowel der oude als der nieuwe geweren, zijn prachtig gevlamd en met veelkleurige ornamenten versierd, terwijl de kolven ingelegd zijn met kostbare paarlen en edelgesteenten, in gouden haut-reliefs gevat. De eindelooze verscheidenheid der ‘zijdgeweren’ met hunne kostbare gevesten, blinkend van diamanten, robijnen en smaragden, komen meest allen hierin overeen, dat het lemmet ongemeen breed is, soms meer dan twintig eentimeters, zoodat eene geoefende band in staat moet zijn met één slag daarmede den kop eens olifants van den romp te scheiden. De nog breedere scheeden zijn naast de blanke sabels neêrgelegd en schitteren eveneens van goud en kostbare edelgesteenten.

Ook de overige geschenken beziende - en deze zijn legio - blijkt het, dat het rijke Indië eene groote voorliefde heeft voor edelgesteenten, want deze zijn eveneens aanwezig in de paardenen olifantszadels van fluweel en leder, in de reusachtige schilden van allerlei vorm en vooral in de kostbare waaiers, van welke velen de gedaante van pauwenstaarten hebben; de oogen bestaan uit groote parels en veelkleurige edelgesteenten, zoodat de bonte pauwenstaart op eenigen afstand bedrieglijk nagebootst is.

Een ander geschenk is een troon, geheel vervaardigd van gedreven zilver met scharlakenrood fluweel bekleed; verder eene tent, heerlijk met gouddraad doorweven, echter niet bestemd om in een paleis, maar op den rug eens olifants geplaatst te worden, wanneer men ter jacht gaat. Tot dat doel was de kostbare troon door den prins bij zijn jachtpartijen in Indië reeds gebezigd. Nog ziet men een draagstoel, geheel met gesneden ivoor ingelegd - een kostelijk werkstuk van de kunstvlijt der Hindoes.

De verzameling bevat eveneens geheele stapels doozen of koffertjes, vaak in de zonderlingste vormen, vervaardigd van goud of zilver, met diamanten en paarlen ingelegd; in die voorwerpen werden den prins van Wallis de adressen der indische steden, door hem bezocht, aangeboden.

De rijke collectie beperkt zich echter niet tot de eindelooze verscheidenheid van metalen voorwerpen; men bewondert er eveneens kostbare indische tapijten in alle kleuren van den regenboog; maar die schier verblindende kleurenmengeling beeft niets stuitends, daar men de harmonie tusschen de grondkleuren en de aangebrachte versieringen, meestal uit bloemen en vogels bestaande, zeer wel in het oog heeft gehouden, wat ze een aangenaam aanzien geeft. In de nabijgelegen afdeeling van Engelsch-Indië vindt men een dier tapijten, welke voor een prijsje van 800 pond sterling of 20.000 franken te koop is.

Van de bekende kaschemiren sjaals heeft de engelsche kroonprins gedurende zijne reis eveneens een goeden voorraad opgedaan; die sjaals schitteren in de prachtigste kleuren, en ondanks hare grootte zijn zij zoo dun, dat men ze schier in het holle van de hand verbergen kan. Deze kostbare doeken worden vervaardigd van de fijne en zijdeachtige wol der in Kaschemir levende geiten. Een dier sjaals stelt even goed als op de uitvoerigste kaart den geheelen plattegrond voor van de hoofdstad van het gewest, Sunagar. In de nabijheid der uitstalling zijn eenige Hindoes onvermoeid bezig dergelijke voorwerpen te vervaardigen.

Het behoeft den lezer niet te verwonderen, dat wij zeer voldaan van de rijke en merkwaardige collectie van den engelschen kroonprins afscheid namen.

J.A.V.