Een zonderlinge verzekering-maatschappij.
Het eiland Sicilië is het land der roovers bij uitnemendheid. Geen streek die meer stof heeft opgeleverd voor wonderlijke verhalen over dat slag van lieden. En toch zijn de siciliaansche roovers niet de kwaadste, getuige het volgende voorval, dat ons onlangs werd medegedeeld door een onzer vrienden, die eenige jaren geleden het eiland doorreisde.
Onze vriend moest zich van Palermo naar Messina begeven, en daar de ijzeren weg slechts tot Termini loopt, maakte hij er zich erg ongerust over, de plaats zijner bestemming niet te zullen kunnen bereiken zonder aan het gevaar te zijn blootgesteld van door roovers overvallen te worden. Een Siciliaan, met wien hij in het koffiehuis del Bruno kennis had aangeknoopt, merkte hem op, dat, zoo hij zich een klein geldelijk offer wilde getroosten, hij onderweg hoegenaamd niets van de roovers zou te lijden hebben.
Onze vriend kon zijn zegsman niet gelooven, maar besloot toch diens raad op te volgen, opdat hij zich later niets te verwijten zou hebben. Des avonds bracht hem de Siciliaan, nadat zij verscheidene dwarsstraten doorloopen hadden, in een kleine herberg, waar een welgekleed heer, die de kassier van deze zonderlinge assurantie maatschappij scheen te zijn, hem verzocht de nietige som van twee scudi's te storten.
‘U behoeft slechts,’ zeide hij tot den geassureerde na het geld ontvangen te hebben, ‘dit stukje groene stof in het tweede knoopsgat van uw jas te steken, en alles is in orde. Ik ben verantwoordelijk zoo u eenig kwaad overkomt.’
Met zeer weinig vertrouwen in den talisman welken de kassier hem gegeven had, begaf de reiziger zich des anderen daags op weg. Hij hij kwam echter goed en wel te Messina aan. Meer dan eens ontmoette hij personen van een verdacht voorkomen die recht op hem toetraden, doch zoodra zij het stukje laken zagen, gingen zij glimlachend op zijde en lieten hem ongehinderd zijn weg vervolgen.
Auteursrechtvrij