belgisch! De Kerk heeft immer, en tot op onze dagen, een ruim deel in dergelijke feesten gehad. Geen zilveren, geen gouden bruiloftsfeest wordt in België gevierd, of de echtgenooten gaan ter kerke en gedenken aan den voet des altaars den dag toen zij door den priester in den echt werden verbonden. Het vlaamsche volk begrijpt dergelijk feest niet zonder dank- en bededag en wat het officieel program ter zijde liet, heeft de Kerk aangevuld. In alle steden is eene plechtige dienst gecelebreerd en in St. Gudula te Brussel is deze mis bijzonder pontificaal.
Doch laat ons stap voor stap, voor zooveel ons bestek dit toelaat, de verschillende plechtigheden volgen.
De toebereidselen, sedert vele dagen te Brussel gemaakt, hebben eene onmeetlijke uitbreiding genomen. De nijverheid, altijd zoo scherpzichtig in dergelijke omstandigheden, heeft zich op duizenderlei wijze uitgeput, en men staat verbaasd als men langs de prachtige magazijnen wandelt, wat al snuisterijen van allen aard dáár ten toon gespreid liggen, van het eenvoudige driekleurige lintje, cocard en rozette tot het blikken toestel voor de illuminatie; trofeeën van vetpotten, gekleurde glazen en lichtslingers; guirlanden van vlaggedoek; uitstallingen van transparanten, waarop juist niet altijd zeer gelijkende portretten van de feestelingen. Hoe het zij, de nijverheid heeft, gezorgd dat de vaderlandsliefde zich op de schitterendste wijze zal kunnen uiten!
Donderdag den 22 des morgens verkondigen vijf-en-twintig kanonschoten, alsmede het statige klokgelui het aanbreken des verjaardags; doch wij zijn overtuigd dat juist dit oogenblik voor het publiek nog niet erg plechtig, in het paleis zelve het plechtigst van al wezen zal: dan wanneer de twee echtgenoten elkander den eersten heilgroet zullen toebrengen.
Te half elf hield de Koninklijke Philantropische Vereeniging eene vergadering in de gekende gothische zaal van het stadhuis, en wat als het schoonste deel van haar program mag beschouwd worden, is voorzeker de uitdeeling van 3000 brooden aan de armen der hoofdstad.
Te half drie heeft de overhandiging van het geschenk aan Hare Majesteit de koningin plaats gehad. De gemeenten hebben de vrouwen aangewezen welke zich op dien dag naar de hoofdstad moesten begeven en men dacht dat er wel 2500 vrouwen uit alle standen zouden tegenwoordig zijn. Dit cijfer blijkt echter overdreven. De stoet levert een eigenaardig gezicht op. De burgemeesters openen denzelve, de speciale korpsen der burgerwacht vormen de haag en beschermen tevens de dames aan het einde van den stoet. Het publiek is ontelbaar; er is geestdrift in de massa's, die van alle zijden van België zijn toegestroomd.
De dames hebben zich in de groote dreef van het Park, langs de Wetstraat vereenigd; sedert half twee zijn zij daar. Langs de centrale dreef richt men zich, onder den algemeenen geestdrift, naar het paleis des konings, waar de overhandiging plaats heeft. De ontvangst van wege HH. MM. was gekenmerkt door de grootste lieftalligheid. De koningin drukte herhaalde malen haren levendigen dank uit voor het schitterend bewijs van verkleefdheid, haar door het belgische volk bewezen.
Slechts een enkel adres werd de koningin toegericht; het was stiptelijk verboden de koningin petitiën, bouquetten en wat het ook zij, te overhandigen; de vrouwen, na de voordracht van het adres, defileerden voor Hare Majesteit en toen de deputatie het paleis andermaal verliet, weêrgalmden de vroolijke toonen der muziekkorpsen door het lommerrijke park: la société chorale en de militaire muziek gaven daar een concert, dat door duizenden en duizenden werd bijgewoond en meer dan eens barstte de geestdrift in de massa's los, wanneer het nationaal lied werd aangeheven en vooral toen het koninklijke paar zich op het balkon vertoonde.
In den namiddag werd het groote banket, door de Provinciale Raden des lands ingericht, in het prachtige Beurslokaal gegeven; niet minder dan een duizendtal provinciale raadsleden, eenige burgemeesters en de vertegenwoordigers der buitenlandsche gouvernementen te Brussel, namen er deel aan. Een prachtiger gezicht dan de beurs oplevert, zou moeielijk te vinden zijn, het doet aan de arabische tooververtellingen denken! Van dit feestmaal begaven zich de vorstelijke feestvierders naar de gala-voorstelling.
Ten 8 ure des avonds had in de Muntschouwburg deze vertooning plaats, tot welke men niet alle vrouwen - want de theater kon deze niet bevatten - had uitgenoodigd, maar die welke het eerst eene plaats hadden aangevraagd. Vele dames verlieten echter Brussel bij het vallen van den avond en zagen de heuvelige hoofdstad nog in hare schitterende en veelkleurige verlichting, welke door het dalen en klimmen van het terrein een heerlijk en recht dichterlijk gezicht opleverde.
Brussel was algemeen verlicht in de kleine buurten gelijk in zijne prachtige straten: in zijne schoone gebouwen en paleizen gelijk in zijne nederige werkmanswoning.
De tweede dag was een dag van geestdrift. HH. MM. hielden een revue over de burgerwacht van Brussel en voorsteden, alsmede over die, welke als deputatie uit de anders steden waren gekomen. Brussel was letterlijk door paradeerende burgerwachten opgepropt. De ontelbare koffiehuizen en restaurants konden de massa's vreemdelingen niet bevatten, en velen, geen onderkomen vindende, campeerden eenige oogenblikken vermoeid op de trottoirs en onder den open hemel.
Des avonds had de groote stoet der gymnasten met fakkellicht plaats. Recht feestelijk en tooverachtig schouwspel! voorwaar! Honderdduizenden ter been! Opwekkende en juichende muziek! Op de Paleisplaats, waar een serenade in het bijwezen van HH. MM. gegeven werd, en waar de geestdrift niet zelden alle mogelijke saxophones overstemde, zou men letterlijk over de hoofden hebben kunnen wandelen. De serenade wordt gegeven door de zangen instrumentale muziekgezelschappen van den stoet zelve.
Zaterdag den 24en augustus heeft de schoolrevue plaats, welke echter niet nieuw is in onze geschiedenis en die zich reeds tijdens Leopold I zagen ingericht worden. Dat jonge volkje met wimpels en bloemruikers levert gewis een levendig en recht origineel tooneel op, om weldra in de tuinen der Diergaarde, in de concerten en nachtfeesten weg te sterven, terwijl zondag de turners en de sport hunne talenten en tevens de laatste hunne kracht zullen ten toon spreiden, om 's avonds het schitterende feest van vier dagen door een vuurwerk te zien besluiten, zoo als zelden te Brussel werd aanschouwd. De kleurige vuurwerken zullen in den donkeren nacht verdwijnen; doch de herinnering aan die plechtige dagen zal in de harten van het belgische volk gegrift blijven.
Nog een woord over het geschenk dat men der koningin heeft aangeboden, en waarvan wij hier eene teekening meêdeelen. De vorstelijke kroon is in zilver, rijk van edelgesteenten voorzien. De daaraan verbonden traine is een brusselsche kanten-applicatie, waarin de wapens der negen provinciën zijn aangebracht - voorwaar recht koninklijk! - De beide voorwerpen zijn vergezeld van een album, waarin de namen van alle de vrouwen die voor het cadeau ingeteekend hebben, werden opgenomen, ofschoon wij denken dat juist die namen voor Hare Majesteit niet veel belang opleveren.
De Belgische Illustratie vereenigt zich met het Zilveren jubelfeest en brengt het hare bij om het aandenken van hetzelve in de harten des volks te doen bewaren.
Auteursrechtvrij
